از تمام شهرهای ليبی که در جنگ بين مخالفان و هواداران قذافی متحمل خسارت شدند، مصراته در سواحل مرکزی آن کشور آسيب بيشتری ديده است. بمباران و زندگی بدون برق برای هفته ها، بر همه سخت گذشت، اما کودکان مصراته از همه بيشتر صدمه ديدند.
ميدان اصلی مصراته هر شب پر از بچه هاست. بازی، موسيقی و آواز، تفريح اين کودکان است. در يک طرف ميدان، تانک های باقيمانده از جنگ نشسته اند. بر بدنه يک تانک به رنگ قرمز، سياه و سبز، رنگ پرچم جديد ليبی، نقاشی شده است.
در ماه های جنگ بين مخالفان و هواداران معمر قذافی، ساکنان مصراته زير بمباران، موشک و حملات نيروهای امنيتی قرار داشتند. حدود ۲ هزار نفر از ساکنان اين شهر کوچک کشته و ۶ هزار تن زخمی شدند.
جنگ بسياری از کودکان و نوجوانان مصراته را دچار آسيب های روحی کرده است. برخی از اين بچه ها مشکل تکلم پيدا کرده اند؛ برخی از آن ها دچار کابوس می شوند.
بسياری از آن ها نيزسالم هستند و شب ها در ميدان اصلی شهر تفريح می کنند. محمود ابو دبوس ۳۶ ساله برق کار است. او سه فرزند دارد. او و چند داوطلب ديگر، سرگرمی های شبانه را برای بچه های مصراته فراهم می کنند. آن ها در ابتدا کليه هزينه ها را خود تقبل می کردند، اما بازرگانان مصراته و گروه های مدنی در شهر اکنون به آن ها کمک می کنند.
محمود ابو دبوس می گويد، يک شب برای پخش آيات قران، چند بلندگوی بزرگ در ميدان نصب کرد و بچه ها رفته رفته به ميدان آمدند. محمود از آن شب تصميم گرفت که اين ميدان را به محل بازی و تفريح کودکان تبديل کند.
علی شيناب و فرزندانش که هر شب در اين ميدان هستند، می گويد: در طول جنگ بچه ها در شرايط بدی قرار داشتند. گريه می کردند. ترسيده بودند. غذا نمی خوردند. نمی دانستند پدرانشان کجا هستند.
علی می گويد هر شب در اين محل هستند. بچه هايی که سالم ترند به بچه هايی که با مشکلات روبرو هستند، کمک می کنند.
بچه های مصراته با اميدواری به آينده می نگرند و آماده مدرسه می شوند. پدران و مادران آن ها نيز به آينده فکر می کنند و اميدوارند خاطرات تلخی که همه عمر باقی خواهند ماند را به فراموشی بسپارند.