دانشمندان می گويند موشها می توانند مانند یک گروه کُر با تطبیق دادن زير و بمصدای خود با دیگر موشها، آواز بخوانند.
يک مطالعه نشان می دهد ویژگی های مغز که انسان ها و پرندگان قادر به يادگيری آهنگ برای تقليد صدا از آن استفاده می کنند، تا حدی در موش ها مشترک است.
این یافته با این باور طولانی مدت که موش ها قادر به یادگيری تطبيق صدای خود نيستند، در تضاد است.
هر چند که قبلا معلوم شده بود موش ها برای جذب جفت، سر و صدای اولتراسونیک به عنوان «آهنگ» ایجاد می کنند، ولی هيچگاه قابليت موش ها در تغيير زیر و بم صدا نمايان نشده بود.
محققان از دانشگاه تولين در نیواورلئان دريافته اند هنگامی که دو موش نر از نژاد مختلف کنار هم قرار می گيرند، آنها به آرامی زیر و بم صدای «آهنگ» خود را با یکدیگر - بعنوان يک شکل پایه یادگیری آوازی - تطبيق می دهند.
هنگامی که دانشمندان به سلول های قشر مغزی کنترل کننده حرکت که به نظر می رسد آواز موش ها را نيز کنترل می کند، صدمه زدند موش ها توانایی برای حفظ مداوم زیر و بم صدای خود را از دست دادند. نا شنوا کردن موشها اثرات مشابهی داشت.
يافته ها پيرامون سیستم مغزی کنترل صدا در موش می تواند به محققان در مطالعه اثرات بیماری هایی مانند اوتیسم و اختلالات اضطرابی در توانایی بيماران در برقراری ارتباط مفید باشد.
دکتر اریک جارویس، که سرپرستی این مطالعه را برعهده داشت، گفت: ما ادعا می کنيم که موش ها دارای نسخه های محدودی از مغز و صفات رفتاری هستند که در انسان برای یادگیری سخنگويی و در پرندگان برای یادگیری آهنگ وجود دارد.
از: نیک کالینز، خبرنگار علمی The Telegraph
يک مطالعه نشان می دهد ویژگی های مغز که انسان ها و پرندگان قادر به يادگيری آهنگ برای تقليد صدا از آن استفاده می کنند، تا حدی در موش ها مشترک است.
این یافته با این باور طولانی مدت که موش ها قادر به یادگيری تطبيق صدای خود نيستند، در تضاد است.
هر چند که قبلا معلوم شده بود موش ها برای جذب جفت، سر و صدای اولتراسونیک به عنوان «آهنگ» ایجاد می کنند، ولی هيچگاه قابليت موش ها در تغيير زیر و بم صدا نمايان نشده بود.
محققان از دانشگاه تولين در نیواورلئان دريافته اند هنگامی که دو موش نر از نژاد مختلف کنار هم قرار می گيرند، آنها به آرامی زیر و بم صدای «آهنگ» خود را با یکدیگر - بعنوان يک شکل پایه یادگیری آوازی - تطبيق می دهند.
هنگامی که دانشمندان به سلول های قشر مغزی کنترل کننده حرکت که به نظر می رسد آواز موش ها را نيز کنترل می کند، صدمه زدند موش ها توانایی برای حفظ مداوم زیر و بم صدای خود را از دست دادند. نا شنوا کردن موشها اثرات مشابهی داشت.
يافته ها پيرامون سیستم مغزی کنترل صدا در موش می تواند به محققان در مطالعه اثرات بیماری هایی مانند اوتیسم و اختلالات اضطرابی در توانایی بيماران در برقراری ارتباط مفید باشد.
دکتر اریک جارویس، که سرپرستی این مطالعه را برعهده داشت، گفت: ما ادعا می کنيم که موش ها دارای نسخه های محدودی از مغز و صفات رفتاری هستند که در انسان برای یادگیری سخنگويی و در پرندگان برای یادگیری آهنگ وجود دارد.
از: نیک کالینز، خبرنگار علمی The Telegraph