پژوهشگران بر این باورند که مصرف زیاد متا امفتامین منجر به بروز بیماری اسکیزوفرنی (جنون جوانی) می شود.
تحقیقاتی که طی یک دهه بر روی بیمارانی انجام شده که معتاد به متا امفتامین یا «مت» بوده اند نشان می دهد که مصرف بی رویه این ماده روانگردان احتمال بروز بیماری های روانی را بالا می برد.
دانشمندان «مرکز اعتیاد و بیماری های روانی» تورنتو با مقایسه پرونده بیماران معتاد به «مت» به این نتیجه رسیدند که این بیماران حتی اگر هیچ سابقه بیماری های روانی نداشته باشند، احتمال ابتلا به این بیماری ها در آنها ۱/۵ تا ۳ برابر بیشتر ازمعتادان به الکل و یا سایر مواد مخدر است.
این تحقیق بر روی ۴۲ هزار و ۴۱۲ بیمار معتاد به «مت» صورت گرفت و نتیجه آن در روز سه شنبه ۱۷ آبان ماه در «ژورنال روانپزشکی آمریکا» به چاپ رسید.
دکتر استفان کیش یکی از پژوهشگران این تحقیق می گوید: «ما هنوز نمی دانیم چرا مصرف بیش از حد متا امفتامین باعث بروز اسکیزوفرنی می شود. شاید مصرف مداوم این ماده در برخی افراد منجر به حساسیت مغز نسبت به دوپامین می شود که دانشمندان این ماده شیمیایی را با بروز جنون و بیماری های روانی مرتبط می دانند.»
این تحقیق برای نخستین بار است که ارتباط میان متا امفتامین و اسکیزوفرنی را نشان می دهد و پژوهشگران هشدار می دهند که برای نتیجه گیری قطعی باید منتظر تحقیقات بیشتری بود.
در این گزارش آمده است: «تشخیص اسکیزوفرنی به تنهایی بسیار دشوار است و این کار در میان معتادین به متا امفتامین کار بسیار دشوارتری خواهد بود. محققان باید مراقب میزان مصرف این ماده در بیماران خود باشند و در عین حال چگونگی پیشرفت بیماری را نیز در نظر داشته باشند.»
تحقیق دیگری که توسط همین تیم صورت گرفت و در ماه ژوییه در «ژورنال وابستگی به الکل و مواد مخدر» منتشر شد، حاکی از آن بود که مصرف «مت» و سایر مواد مخدری که از امفتامین تولید می شوند، خطر ابتلا به پارکینسون را بالا می برد.
کارشناسان بر این باورند «مت» و دیگر مشتقات امفتامین از لحاظ میزان مصرف در جهان رتبه دوم را کسب می کنند. این مواد روانگردان میزان فعالیت مغز را بالا می برند و باعث سرخوشی، شعف و غلیان احساسات در مصرف کننده می شوند.
مصرف کنندگان غالبا هنگام ترک این مواد دچار خستگی مفرط، غمگینی و افسردگی می شوند.
کشف ارتباط میان بیماری اسکیزوفرنی و مواد روانگردان «مت»
