محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار ایران، گفت که بیمارستان‌های دولتی و عمومی، پرستاران را ناچار می‌کنند که تنها با ساعتی ۲۰ هزار تومان، «اضافه‌کاری اجباری» انجام دهند و اختلاف کارانه پزشکان با پرستاران ۱۰۰ برابر است.
دبیرکل خانه پرستار ایران، به وب‌سایت خبری «دیده‌بان» گفت که یکی از مطالبات اصلی پرستاران، اجرای کامل و صحیح «قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری است که در سال ۱۳۸۶ به تصویب مجلس رسید اما تاکنون به طور کامل اجرا نشده است.»
این فعال صنفی گفت که پرستاران تنها گروهی هستند که خدماتشان تاکنون تعرفه‌گذاری نشده بود، و با تصویب این قانون باید تعرفه‌های مشخصی برای تمام خدمات پرستاری تعریف می‌شد. به گفته شریفی‌مقدم «اما در دولت سیزدهم، این قانون به شکلی ناقص و غیر‌کارشناسی اجرا شد و فقط یک تعرفه ثابت به ازای هر تخت بیمارستانی تعیین گردید» در حالی‌که باید برای هر خدمت پرستاری، تعرفه‌ای مجزا مشخص می‌شد.
دبیرکل خانه پرستار ایران با تاکید بر اعتراضات صنفی، از تفاوت چشمگیر پرداختی بین پزشکان و پرستاران گفت که پرستاران همچنین «خواستار اجرای عدالت در نظام سلامت» هستند.
به‌گفته شریفی مقدم، در حالی‌که «پرستاران در اتاق عمل بیمارستان‌های دولتی ماهانه حدود ۳ میلیون تومان کارانه می‌گیرند، پزشکان فعال در همان بخش، ماهانه چند صد‌میلیون تومان» دریافت می‌کنند.
او افزود که در هیچ کشوری چنین اختلافی بین کارانه دریافتی پزشکان و پرستاران وجود ندارد و خواسته جامعه پرستاری این است که تعرفه‌گذاری خدمات آنها با همان روشی انجام شود که برای خدمات پزشکی انجام می‌شود.
این فعال صنفی گفت که یکی دیگر از مسائل مورد اعتراض پرستاران، عدم اجرای صحیح «قانون ارتقای بهره‌وری کارکنان بالینی نظام سلامت» است که هدف از تصویب آن کاهش زمان حضور پرستاران در محیط بیمارستان به‌دلیل دشواری‌های شغلی آنها بوده است.
او یادآور شد که «این قانون نیز هیچ‌گاه به طور کامل اجرایی نشده است و پرستاران همچنان مجبور به اضافه‌کاری اجباری با حقوق بسیار ناچیز هستند.»
شریفی مقدم تاکید کرد که اضافه‌کاری اجباری نه تنها به‌دلیل کمبود نیرو، بلکه به‌دلیل عدم اجرای صحیح این قانون است که باعث شده است «پرستاران حتی ساعات بیشتری را نسبت به قبل در بیمارستان‌ها حضور داشته باشند.»
این فعال صنفی با برشمردن مطالبات معترضان و اعتصاب کنندگان در هفته‌های اخیر گفت که «پرستاران ایران خواستار افزایش پرداختی فوق‌العاده خاص، حذف اضافه‌کاری‌های اجباری، و به‌کارگیری تعداد بیشتری از فارغ‌التحصیلان پرستاری در بیمارستان‌های دولتی و عمومی هستند. آنها همچنین خواهان بازنشستگی بعد از ۲۵ سال کار با حقوق و مزایای کامل، مطابق با قانون مشاغل سخت و زیان‌آور هستند.»
به‌گفته شریفی مقدم، عدم اجرای این قوانین به‌دلیل «سوءمدیریت وزارت بهداشت و نفوذ مافیای پزشکی» است که مانع از اجرای صحیح قوانین شده است.
در سالیان گذشته، مقامات جمهوری اسلامی در واکنش به اعتراضات صنفی همواره وعده تحقق مطالبات معترضان را مطرح کرده‌اند اما در عمل، بخشی از این وعده‌‌ها اجرا شده و یا اصلا تحقق نیافته‌اند. ضمن اینکه خواسته‌های پرستاران صرفا محدود به مطالبات معیشتی نمی‌شود.
اعتصابات و تجمعات پرستاران و کارکنان مراکز درمانی از نیمه دوم مرداد شدت گرفته و دستکم در ۱۷ استان کشور ادامه یافته است. بنا بر گزارش‌ها، تاکنون شماری از معترضان به اتهام «اخلالگر» بازداشت شده‌اند. همچنین شمار یاز پرستاران معترض احضار شده‌اند و یا برای آنان پیام‌های تهدیدآمیز ارسال شده است. با این همه، اعتراضات پرستاران ادامه یافته است.
در این حال، تاکنون مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم، و محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، هیچ اشاره‌ای به برخوردهای امنیتی انجام شده با پرستاران معترض به شرایط کاری و معیشتی نداشته‌اند.
