کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی کارگر خاطرنشان نموده که طبقه کارگر ایران، افزون بر بیکاری و سرکوب و خفقان، زیر بار حذف یارانه‌ها و تعدیل اقتصادی و گرانی سرسام‌آور کمر خم کرده است. در همین حال چند تشکل کارگری در ایران، با انتشار قطعنامه‌ای چهارده ماده‌ای خاطرنشان نموده‌اند که ما کارگران، نظاره گر مرگ تدریجی خود و همسر و فرزندانمان نخواهیم شد، این قطعنامه می‌افزاید، ما تعرض هر روزه به زندگی و معیشت خود را بر نخواهیم تافت و متحد و یکپارچه در مقابل فقر و فلاکت و بی حقوقی اجتماعی تحمیل شده بر خود ایستادگی خواهیم کرد.
جعفر عظیم زاده رییس هیات مدیره «اتحادیه آزاد کارگران ایران» در گفت و گوی تلفنی با صدای آمریکا، ضمن اشاره به دستگیری تعدادی از فعالان کارگری در ایران، در خصوص خودداری مقام های جمهوری اسلامی از صدور مجوز برپایی مراسم روز جهانی کارگر برای تشکل های مستقل کارگری توضیحاتی داده است.
صدای آمریکا: آقای عظیم زاده، آیا تشکل‌های «کارگری مستقل» در ایران، اجازه برپایی مراسم روز جهانی کارگر را داشتند؟ و احتمالا تحت چه شرایطی، مجوزهایی از این دست صادر می‌شود؟
جعفر عظیم‌زاده: از این فرصت استفاده می‌کنم و «روز جهانی کارگر» را در ایران و سرتاسر دنیا به همه کارگران از طرف «اتحادیه آزاد کارگران ایران» تبریک می‌گویم. و امیدوارم که امروز، روز باشکوهی برای همه کارگران دنیا باشد. مجوز برگزاری روز جهانی کارگر برای تشکل‌های کارگری مستقل، و تشکل‌های کارگری «خود بنیاد» صادر نشد. در همین حال اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران در سنندج برای دریافت مجوز به فرمانداری سنندج مراجعه نمودند که موفق به دریافت مجوز نشدند و نماینده‌ای هم که برای مجوز رفته بود، بازداشت شد و از روز گذشته، موج بازداشت‌ها در سنندج شروع شده و تعداد زیادی از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران نیز دستگیر شدند.
روز گذشته شیث امانی، شریف ساعد پناه و خلیل کریمی، تعدادی از اعضای هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و همچنین سه نفر از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری به نام‌های غالب حسینی، خالد حسینی، یدالله قطبی توسط اداره اطلاعات سنندج احضار و بازجویی شده‌اند. تا به این لحظه، شاهد «مراسم خیابانی» به مناسبت روز کارگر نبودیم. اما مراسم مختلفی در محافل و خانواده‌های کارگری به صورت «گلگشت» برگزار شده و کارگران تمام تلاششان را به کار می‌گیرند که مراسم مستقل خودشان را برگزار کنند.
صدای آمریکا: آقای عظیم زاده در بیانیه‌ای که سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران منتشر نموده به عبارت «سرمایه داری ایران» در طول سی سال گذشته اشاره شده، آیا منظور از کاربرد این عبارت اشاره به «نظام جمهوری اسلامی ایران» است؟
جعفر عظیم‌زاده: بیشتر سیستم اقتصادی- اجتماعی مطرح است و نه اینکه به شکل ویژه، دولت و یا فردی را مد نظر داشته باشیم. به هر حال این سیستم اقتصادی- اجتماعی، ساختار زندگی انسان‌ها را رقم می‌زند. این سیستم، ظرف سی سال گذشته به جز فقر و فلاکت، نفع دیگری برای کارگر ایران به ارمغان نیاورده است.
صدای آمریکا: آقای عظیم زاده، وضعیت فعلی کارگران ایران را اعم از وضعیت معیشتی کارگران، وضعیت واحدهای تولیدی، و وضعیت بیمه درمانی کارگران، به نسبت سال‌های پیش چگونه می‌بینید؟
جعفر عظیم‌زاده: به نسبت سال‌های گذشته، وضعیت بد‌تر شده، به ویژه موج «اخراج سازی‌ها» گسترش زیادی پیدا کرده است. با قطع «سوبسید انرژی» بسیاری از کارخانه‌هایی که در معرض «ورشکستگی» بودند اکنون در حال «تعطیلی» هستند. از اول سال به این طرف، در گزارش های اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز، آماری از تعداد واحدهای تولیدی به تعطیلی کشانده شده و تعداد کارگران اخراجی منتشر شد.
تا آنجا که به مسئله دستمزد‌ها مربوط می شود باز به مراتب خیلی بد‌تر از سال‌های گذشته شده و امسال همانطور که در جریان هستید، ۹ درصد، به حداقل دستمزد کارگران اضافه کردند در حالی که به ویژه از شش ماهه دوم سال به اینطرف، ما شاهد افزایش قیمت‌ها بودیم و به طور میانگین، شاهد افزایش تورم پنجاه درصدی هستیم و مبلغی که به دستمزد کارگران اضافه کردند همانطور که در بیانیه اتحادیه کارگران هم به آن اشاره کردیم، این نوع افزایش دسمتزد اهانت به منزلت انسانی کارگران ایران است.
صدای آمریکا: آقای عظیم زاده، آیا در ایران کارگران حقی در تعیین میزان دستمزد خودشان دارند؟
جعفر عظیم‌زاده: به هیچ عنوان، در ایران کارگران هیچ حقی برای اینکه که بتوانند دستمزد خودشان را خود تعیین کنند ندارند و به این منظور، «شورای عالی کار» وجود دارد که نمایندگان دولت، و کارفرما‌ها و نماینده‌هایی که در واقع دست نشانده خودشان هستند و حتا امسال تا جایی که خبر‌ها به بیرون درز پیدا کرد، آنها (در شورای عالی کار)، نماینده کارفرما و آن نماینده کارگر را هم به کناری گذاشتند و میزان دستمزد را ۹ درصد اعلام نمودند و به واقع طی سی سال گذشته تاکنون، کارگران ایران، فرصتی برای انتخاب نماینده و به دنبال آن تصمیم گیری برای افزایش میزان دستمزد نیافته‌اند. و تا آنجا که دست کارگر در دست دولت نباشد و بخواهد به طور مستقل این مهم را صورت دهد، چنین حقی را به کارگر در ایران ندادند.
به هر حال ما خواهان آزادی کارگرانی هستیم که ظرف دیروز و امروز دستگیر شدند، مجموعا هفت نفر در سنندج دستگیر شدند و آنها حتا بدون اینکه مراسمی را برگزار کنند و صرفا برای دریافت مجوز مراسم به فرمانداری سنندج مراجعه کردند که دستگیر شدند و مورد بازجویی قرار گرفتند و قطعا اگر آنها آزاد نشوند کارگران نسبت به این مسئله اعتراض خواهند کرد و همینجا فرصت مناسبی است که پیروزی کارگران مجتمع‌های پتروشیمی ماهشهر را که طرح بسته شدن شرکت‌های پیمانکاری و لغو قراردادهای موقت بود تبریک بگویم، آنها به حد زیادی موفق شدند و سال جاری نشان از این دارد که احتمالا جنبش کارگری بتواند به خواسته‌های خود نزدیک شود و سنتی را از خود بر جا گذارد.