سازمان ملِی فضایی آمریکا (ناسا) در تصویرهای ویدیویی تازه ای نشان می دهد مرّیخ دردوران دیرینه، وقتی جوّی فشرده تر وآب مایع داشت، احتمالاً به چه شکلی بوده است.
جوزف گربوآسکی عضو مرکز پروازهای فضایی ناسا می گوید این نظر، مبتنی بر علامت هایی است که می گوید مرّیخ زمانی بسیار متفاوت بوده است. علائمی که مثل مورد زمین، گویای استهلاک ناشی ازجریان آب است.
حوزه های درون برخی ازحفره های مرّیخ دریاچه مانند هستند. به بسیاری ازاین حوزه ها مجاری متعددی می رسد که با اندیشۀ حرکت آب به حوزه و از آنجا به حفره ها هماهنگ است.
گربوآسکی می افزاید: ازاین گونه حفره ها، کوچک ترهاشان، باگذشت زمان، ازبین رفتند. ولی درحفره های بزرگ تر، علائم استهلاک آبی مربوط به ۳میلیارد و ۷۰۰ میلیون سال پیش به چشم میخورد. هنوز آثار لایه ها و رسوبات بر دیوارها دیده می شود و املاح موجود در سطوح، فقط می تواند حاصل حضورآب مایع باشد. و تخمین مقدار آب هم، منجربه این محاسبه شده که احتمالاً سطح مریّخ دریاچه ای به عمق نیم کیلومتر یا بیشتر بوده است.
جوزف گربوآسکی می گوید در مورد زمین، دیرینه شناسان شالودۀ شیمیایی آلی صخره ای را که درگرین لند پیداشد، از ته نشست ها بربستر دریایی کهن دانستند. عمرخود صخره ۳میلیارد و۸۰۰ میلیون سال حدس زده شد که با زمان تکوین زمین ۷۰۰ میلیون سال فاصله دارد.
درآخرین بخش تصاویر ویدیویی ناسا، سفینۀ می ون در حال حرکت در مداری ازمرّیخ دیده می شود.
می ون دراین ماه - نوامبر-پرتاب می شود و قرار است در سپتامبر سال آینده به مرّیخ برسد . با این مأموریت که دریابد چه شد جوّ مریخ ازبین رفت.
فعلاً چند فرضیه دراین زمینه مطرح است:
ازجمله: جوّ مریخ با ضربه های بمباران های خرده سیّاره های سنگین بر آن در بیش از۴ میلیارد سال پیش درهم شکست. و محتمل تر این که براثر اصطکاک بادهای خورشیدی با سطح مرّیخ، حوزۀ مغناطیسی حافظ آن نابودشد.
باد خورشیدی جریانی است که مدام با سرعت یک میلیون و۶۰۰ هزارکیلومتر در ساعت ازخورشید ساطع میشود.
جوزف گربوآسکی عضو مرکز پروازهای فضایی ناسا می گوید این نظر، مبتنی بر علامت هایی است که می گوید مرّیخ زمانی بسیار متفاوت بوده است. علائمی که مثل مورد زمین، گویای استهلاک ناشی ازجریان آب است.
حوزه های درون برخی ازحفره های مرّیخ دریاچه مانند هستند. به بسیاری ازاین حوزه ها مجاری متعددی می رسد که با اندیشۀ حرکت آب به حوزه و از آنجا به حفره ها هماهنگ است.
گربوآسکی می افزاید: ازاین گونه حفره ها، کوچک ترهاشان، باگذشت زمان، ازبین رفتند. ولی درحفره های بزرگ تر، علائم استهلاک آبی مربوط به ۳میلیارد و ۷۰۰ میلیون سال پیش به چشم میخورد. هنوز آثار لایه ها و رسوبات بر دیوارها دیده می شود و املاح موجود در سطوح، فقط می تواند حاصل حضورآب مایع باشد. و تخمین مقدار آب هم، منجربه این محاسبه شده که احتمالاً سطح مریّخ دریاچه ای به عمق نیم کیلومتر یا بیشتر بوده است.
جوزف گربوآسکی می گوید در مورد زمین، دیرینه شناسان شالودۀ شیمیایی آلی صخره ای را که درگرین لند پیداشد، از ته نشست ها بربستر دریایی کهن دانستند. عمرخود صخره ۳میلیارد و۸۰۰ میلیون سال حدس زده شد که با زمان تکوین زمین ۷۰۰ میلیون سال فاصله دارد.
درآخرین بخش تصاویر ویدیویی ناسا، سفینۀ می ون در حال حرکت در مداری ازمرّیخ دیده می شود.
می ون دراین ماه - نوامبر-پرتاب می شود و قرار است در سپتامبر سال آینده به مرّیخ برسد . با این مأموریت که دریابد چه شد جوّ مریخ ازبین رفت.
فعلاً چند فرضیه دراین زمینه مطرح است:
ازجمله: جوّ مریخ با ضربه های بمباران های خرده سیّاره های سنگین بر آن در بیش از۴ میلیارد سال پیش درهم شکست. و محتمل تر این که براثر اصطکاک بادهای خورشیدی با سطح مرّیخ، حوزۀ مغناطیسی حافظ آن نابودشد.
باد خورشیدی جریانی است که مدام با سرعت یک میلیون و۶۰۰ هزارکیلومتر در ساعت ازخورشید ساطع میشود.