در دوره‌ای که صحبت از برابری زن و مرد بیش از هر زمان دیگری نه تنها عادی شده، بلکه بخشی از حقوق آنها تلقی می‌شود، و حتی پوشاک و لوازم آرایشی که برای استفاده هر دو به بازار می‌آیند، شاید کمتر کسی به بازار عطر به عنوان عرصه دیگری که زن و مرد را بار دیگر به هم برساند، فکر می‌کرد.
در حالی که فروشگاههای عرضه پوشاک زنانه و مردانه اغلب جدای از یکدیگر هستند و در فروشگاههای بزرگ هم محوطه عرضه این محصولات مجزاست، کمتر کسی به این نکته توجه داشت که عطرهای زنانه چه ویژگی‌هایی دارند که عطرهای مردانه می‌توانند، یا شاید نمی‌توانند، از آنها برخوردار باشند.
روزنامه ایندیپندنت روز چهارشنبه در گزارشی در همین زمینه نوشت، تا کنون فکر می‌کردیم که بوی شیرین و ترکیبی از وانیل و انواع گل، و به قول ایرانی‌ها رایحه ملایم مشک و عنبر، تنها برای زنان مناسب هستند و عطرهای تند و اسپایسی و ترکیبی از دود سیگار و چوب سوخته، تنها با وجود مردانه تناسب دارند.
اما حالا در قرن بیست و یکم این پرسش مطرح می‌شود که این مرزبندی‌ها و طبقه‌بندی‌ها چه مبنایی دارند و بر اساس چه واقعیاتی شکل گرفته‌اند؛ و این که آیا وقت آن نرسیده که این کلیشه‌ها تغییر کنند و دیگر تفاوت چندانی بین عطر زنانه و ادوکلن مردانه، به آن تعبیری که تا امروز رایج بوده، در کار نباشد.
واقعیت این است هیچ ویژگی یا تعریف مشخصی برای جداسازی رایحه‌‌های مردانه و زنانه از یکدیگر وجود ندارد، و این موضوع بیشتر ریشه‌های فرهنگی دارند تا حقایق ذاتی و فطری مربوط به جنس زن و مرد. همین باعث شده تا زمینه برای ظهور عطرهایی که زنان و مردان بتوانند بطور مشترک استفاده کنند آماده شود.
دو برند "کالوین کلاین" و "کوم دِ گاسون" در دهه ۹۰ میلای پیشگام تولید و عرضه عطرهایی شدند که هم مردان و هم زنان، بنا به سلیقه و ترجیح خودشان، بتوانند استفاده کنند و از بوی آنها بر روی بدنشان لذت ببرند. همین ابتکار این دو شرکت معروف، باعث پیدایش نوعی "جنبش" در این زمینه در دهه‌های بعد شد.
از این رو، ورود "اسنتریک مولکول" در سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵ خورشیدی) به بازار، و نادیده گرفتن مرزبندی رایج بین زن و مرد در حوزه عطرسازی و معرفی بو و رایحه به عنوان یک مساله یا ترجیح شخصی به جای یک اجبار جنسیتی، به سرعت تبدیل به یک پدیده در جامعه شد.
با این حال هنوز تا آن زمان که هم زنان و هم مردان بتوانند از انواع عطرها و ادوکلن‌های موجود در بازار استفاده کنند، بدون آن که از واکنش دیگران نگران باشند، فاصله زیادی باقی مانده است؛ اما این مدت، در این دورانی که بسیاری از مسائل به سرعت در حال تغییر هستند، شاید چندان هم "زیاد" نباشد.
