پزشکان ایتالیایی پس از مدتی پژوهش روی حرکت دست راست «لئوناردو داوینچی» به این نتیجه رسیدند که عصب «اولنار» (زند زیرین) این هنرمند نامدار ایتالیایی دچار آسیب دیدگی شده بود و او توانایی گرفتن قلم مو و نقاشی کشیدن را در سالهای پایان عمر از دست داده بود.
لئوناردو داوینچی، نقاش و مجسمه ساز دوره رنانس در روز پانزدهم آوریل سال ۱۴۵۲ چشم به جهان گشود.
بیشتر مردم دنیا داوینچی را با نقاشی «مونالیزا» و «شام آخر» می شناسند اما او به عنوان دانشمند، مهندس و معمار نیز دستاوردهای ارزنده ای داشته است.
بررسی های دیگر از شیوه سایه زدن داوینچی، این باور را تقویت کرد که او چپ دست بوده است ولی مدارک تاریخی موجود نشان می دهد داوینچی در خلق دیگر آثار هنری از دست راست استفاده می کرد.
در پژوهش اخیر در مورد آسیب دیدگی عصب دست از دو اثر مختلف داوینچی استفاده شد. گفته می شود دلیلی که این هنرمند برجسته ایتالیایی در پنج سال پایان عمرش بسیاری از نقاشی هایش از جمله «مونالیزا» را ناتمام رها کرد آسیب دیدگی عصب دست بوده است.
پزشکان بر این باورند که این آسیب دیدگی به احتمال زیاد ناشی از سکته مغزی نبوده است چرا که داوینچی همچنان قادر به تدریس و طراحی بود. گفته می شود این عصب می تواند در نتیجه زمین خوردن نیز دچار آسیب شود.
