مقاله ای از دکتر اوفر اسراییلی برای وبسایت خبری "آی ۲۴"
به دنبال ترور سمیر قنطار که در سال های اخیر به یکی از نمادهای گروه تروریستی حزب الله لبنان بدل شده بود، حسن نصرالله رهبر حزب الله، با وضعیتی غامض روبرو است. او با دو گزینه مهار اوضاع یا تشدید تنش روبرو است. نصرالله به دلیل وضعیت استراتژیک گروهش احتمالا گزینه نخست را انتخاب خواهد کرد، تا در زمانی که از نظر استراتژیک مناسب‌تر است، دست به انتقام بزند.
در این آتش افروزی کنونی، حسن نصرالله پیش از هر گونه اقدام به واکنش نظامی جدی علیه اسراییل یا شاید به جای اقدام نظامی تصمیم به ایراد سخنرانی گرفت. علت این امر محدودیت های شدیدی است که جنگ در سوریه در سال های اخیر بر حزب الله تحمیل کرده است.
نصرالله در لبنان به دلیل هزینه های سنگین انسانی جنگ سوریه که در بازگشت تابوت چند صد جنگجوی حزب الله انعکاس یافته است، تحت فشارهای شدیدی قرار دارد. این وضعیت به نظم و نظام و آمادگی این سازمان لطمات شدیدی وارد کرده است.
نصرالله از سوی دو ارباب خود تحت فشار است؛ بشار اسد رییس جمهوری به چالش کشیده شده سوریه، و آیت الله های ایران. نصرالله موقعیت خود و قدرت نظامی سازمان اش را مدیون ایران است که طی سال ها جنگ افزار و کمک های اقتصادی گسترده در اختیار حزب الله قرار داده است. او همچنین مدیون اسد است که امکان انتقال کاروان های بی پایان تسلیحات را از طریق بنادر سوریه به لبنان فراهم کرده است.
تهدید پیش روی رژیم اسد به حسن نصرالله اجازه نمی دهد که در شرایط کنونی دست به خطر زده و ده ها هزار راکت و موشک اش را به سمت اسراییل پرتاب کند. واکنش تند حزب الله ممکن است عملیات نظامی گسترده اورشلیم علیه این گروه را در پی داشته باشد و در نتیجه باعث شود حزب الله نیروهای مورد نیازش در میدان جنگ در سوریه را به لبنان فرا بخواند. هزینه چنین درخواستی از تهران و دمشق بسیار بالا است و آنها به نصرالله اجازه نخواهند داد این گزینه را انتخاب کند.
بخشی از محدودیت های جدید اعمال شده بر حزب الله ناشی از مداخله روسیه در سوریه است. مسکو می تواند در حالی که ولادمیر پوتین رییس جمهوری روسیه، در حال تحکیم حضور این کشور در سوریه در یک رویارویی استراتژیک با دشمن دیرینه اش آمریکا است، از اهرم فشارش در برابر ایران و سوریه استفاده کرده تا آن دو مانع این شوند که حزب الله در برابر اسراییل دست به اقدامی بزند.
با توجه به مجموعه این محدودیت ها، می توان انتظار داشت که اعتراض حزب الله لبنان در این مقطع محدود به سخنرانی های حسن نصرالله و دیگر چهره های ارشد این گروه و تلاش هایی برای تحمیل نمادین هزینه به ارتش اسراییل و شهروندان اسراییلی باشد. این هزینه احتمالا شامل گزینه ادامه پرتاب مسلسل وار راکت به الجلیل و آسیب رساندن به خودروهای نظامی و غیرنظامی نزدیکی مرز خواهد بود. حزب الله انتقام سمیر قنطار، از اعضای برجسته حزب الله در دمشق، را به زمانی نامعین در آینده موکول خواهد کرد و ممکن است از فرصت حمله به اسراییلی ها یا اهدافی یهودی در اطراف جهان استفاده کند.
از این رو بعید است نصرالله دستور حمله ای گسترده به اسراییل را صادر کند. با این وجود، تاریخ به ما آموخته است که صحنه فوق العاده انفجاری خاورمیانه به شکلی عجیب فریب دهنده است و یک اتفاق ظاهرا محدود ممکن است شعله یک جنگ تمام عیار را روشن کند؛ همان طور که نصرالله این واقعیت را در جنگ ۲۰۰۶ تصدیق کرد. به همین جهت ارتش اسراییل باید خود را برای هر اقدام دشمن با تجربه اش در مرزهای شمالی آن کشور آماده کند.
* برگردان فارسی این مقاله تنها برای آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.