سعد حریری نخست وزیر لبنان پس از سه هفته غیبت در صحنه سیاسی و استعفای ناگهانی وی که موجب تکانه سیاسی در این کشور عربی ساحل مدیترانه شد، به بیروت بازگشت و استعفایش را هرچند برای موقت، پس گرفت.
نیویورک تایمز در این باره در مقاله بلندی به تشریح دوران پس از بازگشت حریری پرداخته و می نویسد هرچند امیدواری به ازسرگیری گفتگوهای سیاسی افزایش یافته و کشور موقتا از لبه پرتگاه بحران عمیق کنار رفته است اما آنچه که موجب بحران مزمن این کشور شده است همچنان به قوت خود باقی است.
لبنان به صورت صحنه مبارزه سیاسی ایران و عربستان سعدی دو بازیگر عمده خاور میانه درآمده است.حزب اله گروه ستیزه جو نیز که نیروهای خاص خود را دارد سیاستهای ایران را به پیش می برد.
حریری با این امید که استعفایش موجب تضعیف حزب الله در صحنه سیاسی لبنان می شود زیر فشار سعودیها و در زمان اقامتش در ریاض از نخست وزیری استعفا داد؛ هرچند خود وی قبول ندارد که استعفایش زیر فشار ریاض بوده است. نقشه ریاض کار نکرد چون حامیان این کشور در غرب بر دولت سعودی فشار وارد آوردند از موضع خود عقب نشینی کند و سعد حریری به لبنان بازگردد.
عده ای می گویند ماجرا به نفع ایران و حزب الله تمام شده و ریاض به هدفش نرسیده است.
ایران در دهه ۱۹۸۰ به شکل گیری حزب اله در لبنان کمک کرد و اکنون از این گروه برای پیشبرد استراتژی ضد اسرائیلی اش استفاده می کند و در جنگ داخلی سوریه نیز این گروه در راستای سیاست تهران به نفع بشار اسد وارد جنگ شد.
سعد حریری از نقش حزب الله در سوریه انتقاد می کند ضمن اینکه شماری از اعضای ارشد حزب الله به اتهام دست داشتن در ترور رفیق حریری پدر نخست وزیر کنونی به دادگاه بین المللی جلب شده اند.
نیویورک تایمز می افزاید سعودیها در حال حاضر روی نقشه روی کارآوردن بهاء حریری برادر سعد و حمایت از وی در رسیدن به مقام نخست وزیری لبنان کار می کنند چون برآنند که بهاء بمراتب از سعد در برابر حزب اله و ایران قاطع تر عمل خواهد کرد.
