در یک پژوهش جدید در دانشگاه واشنگتن آمریکا، دانشمندان چگونگی آغاز فرایند ترمیم زخم و جای زخم را توضیح می‌دهند.
این پژوهش بی‌سابقه می‌تواند پیامدهای مهم و عمده‌ای در درمان برخی عارضه‌ها، از جمله متاستاز سرطان و فیبروز، داشته باشد.
به گزارش سایت خبر‌های علمی «ارث دات کام»، با وجود این که تحقیقات پیشین چگونگی آماده شدن سلول‌ها برای ترمیم زخم و چگونگی ایجاد جای زخم را ثابت کرده بود، ولی مکانیسم خاص پشت این فرایند برای دانشمندان یک راز باقی مانده بود.
تحقیق جدید، توسط یک تیم پژوهشی به سرپرستی دلارام شکیبا، دانشجوی فوق دکترا از مرکز علوم و فناوری «بنیاد ملی علوم» برای مهندسی مکانوبیولوژی در دانشکده مهندسی مک‌کلوی دانشگاه واشنگتن انجام شد. مکابیولوژی یکی از زیرشاخه‌های گرایش زیست‌مکانیک با سرشاخه مهندسی‌پزشکی است که فرایند تبدیل نیروهای مکانیکی به فرایندهای زیستی را بررسی میکند.
دکتر شکیبا گفت: «تلاش های بالینی برای پیشگیری از پیشرفت بیماری‌های انساج لیفی [...] مثل فیبروز و جای زخم تا کنون ناموفق بودند، و بخشی از آن به این خاطر بود که مکانیسم‌های مورد استفاده سلول‌ها برای تعامل با الیاف پروتئینی اطراف آنها [برای ترمیم زخم] نامشخص است. ما کشف کردیم که فیبروبلاست‌ها (سلول‌های بافت همبند) در نخستین - و به نظر من قابل درمان‌ترین - مراحل این تعامل، از یک مکانیسم کاملاً متفاوت استفاده می‌کنند. در نتیجه واکنش آنها به دارو در این مراحل کاملاْ با مراحل بعدی فرق دارد.»
فیبروبلاست‌ها از فراوان‌ترین سلول‌های بافت همبند هستند که با بافت زایشی خارج سلولی تعامل می‌کنند.
این تیم پژوهشی کشف کردند که این فعل و انفعلات با یک روند تکراری که بین سلول‌ها و محیط اطراف آنها رخ می دهد، آسان‌تر می‌شود. بنا به این مطالعه، فیبروبلاست‌ها نیز در این ارتباطات از ساختار درونی، که قبلاً ناشناخته بود، استفاده می‌کنند.
فیبروبلاست‌ها لبه‌های یک زخم را به هم می‌کشانند و باعث جوش خوردن آن می‌شوند. در مرحله بعد کلاژن از سلول‌های زایشی خارج سلولی برای بسته شدن کامل زخم و ترمیم آن استفاده میکند.