گروه های مختلف مردم و کارکنان بخش های پزشکی و صنعتی در مناطق مختلف ایران، روزهای شنبه و یکشنبه نهم و دهم مرداد، دست به تجمع زده و نسبت به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور اعتراض کردند.
تصاویر ویدیویی نشان می دهد پزشکان عمومی استان فارس در تجمعی که در اعتراض به شرایط مالی خود برگزار کرده اند، از همکاران خود می خواهند دست به اعتصاب بزنند.
تجمع کنندگان با سر دادن شعارهایی می گویند: «پزشک بی نان و خواب، اعتصاب اعتصاب»، «پزشکان عمومی، نه امنیت، نه پولی» و « کارورزی، کارورزی، قانون برده داری.» بر اساس گزارش ها، علاوه بر استان فارس، پزشکان عمومی در شهرهای دیگر از جمله تهران تجمع های اعتراضی برگزار کرده اند.
در ماه های اخیر و در حالی که سیاست های ناکارآمد مقامات حکومتی و بهداشتی ایران باعث شده چشم انداز روشنی برای مقابله با بیماری کرونا در این کشور وجود نداشته باشد، کادرهای پزشکی در نقاط مختلف ایران تحت فشاری بی سابقه، در شیفت های طولانی، به کار ادامه داده اند.
در اعتراض هایی دیگر، گزارش شده که شماری از مالباختگان صرافی کریپتولند و موسسه مالی کاسپین که طی سال های گذشته سرمایه خود را از دست داده اند روز یکشنبه در مقابل این دو موسسه در تهران تجمع کردند.
معترضان با سر دادن شعار «تسویه حساب شعاره، ملت شده آواره» اعلام کردند تا تعیین تکلیف برای احیای سرمایه از دست رفته خود به اعتراض و تجمع ادامه دهند.
اعتراض های سپرده گذاران کاسپین زمانی آغاز شد که موسسه کاسپین در پی کسری دارایی ادعایی حدود شش هزار میلیارد تومانی تعاونی فرشتگان، که یکی از زیرمجموعههای آن بود، نتوانست به علت کمبود نقدینگی سرمایه های سپرده گذاران را بازگرداند.
همچنین جمعی از مالباختگان صرافی کریپتولند در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلاتشان تجمع کردند. صرافی کریپتولند در پی بازداشت مدیرعامل آن در اواخر اردیبهشت ماه امسال بسته شد و سرمایه افراد ذی نفع مسدود شد.
مالباختگان این صرافی در دو ماه گذشته بارها در اعتراض به بلوکه شدن سرمایه شان در مقابل دادسرای جرائم اقتصادی تجمع کرده و خواستار روشن شدن تکلیف داراییهای خود شده اند.
در یک تجمع اعتراضی دیگر، کارکنان شرکت نفت فلات قاره در منطقه سیری نسبت به «محدودیت های غیرمنصفانه اعمال شده در خصوص حقوق و مزایا» اعتراض کردند.
تجمع های اعتراضی در نقاط مختلف ایران در هفته های گذشته افزایش یافته است. در بسیاری از تجمع ها که با اعتصاب کارکنان و کارگران بخش های مختلف همراه بوده، معترضان در شعارهای خود سیاستهای اقتصادی جمهوری اسلامی را که به گرانی، عدم امنیتی شغلی، و بیکاری گروههای مختلف سنی انجامیده به پرسش گرفتهاند.
وعدههای مقامات دولت برای رسیدگی به خواسته های صنفی معترضان معمولا عملی نمیشود.