GLION, SWITZERLAND —
تصویر مردی که بر روی آن ضربدر کشیده شده، از روی درِ آخرین مدرسۀ مخصوص تدریس آداب معاشرت به زنان، در ژنو سویس برداشته شد؛ و ازاین پس مردان نیز در این مدرسه پذیرفته می شوند.
اینستوت ویلا پیرفو ( Institut Villa Pierrefeu) بر تپّه ای بر ساحل دریاچۀ ژنو بنا شده، و یکی از آخرین نهادهای آموزشی است که می کوشد از تصویر سنتی آن مدرسه - به عنوان مدرسۀ مخصوص پرنسس ها - فاصله بگیرد.
اشراف اروپائی در سالهای شکوفایی این قبیل مدارس در عصر پیش از ظهور فمینیسم در دهۀ ۱۹۶۰ میلادی، دخترانشان را به این مدارس می فرستادند تا آنها را برای زندگی اجتماعی . ازدواج آماده کنند.
در نیمه دوم قرن بیستم کار تعدادی از این مدارس در منطقۀ فرانسوی زبان کوهستان آلپ رونق گرفت، ولی موسسات مشابه تعطیل شدند، چون زنان یا تحصیل در دانشگاه را بر می گزیدند، و یا مایل به پرداختن به شغل و حرفه ای بودند.
اینک با تغییرات اجتماعی دهه های اخیر، اینستوت ویلا پیرفو درهای خود را به روی مراجعین و علاقه مندان بین المللی و مسن تر گشوده است، و به عنوان بخشی از روند اتّخاذ برنامه ای رقابتی و به اقتضای زمان، و نیز هماوردی با مدارس رقیب، امسال برای نخستین بار شاگرد مرد پذیرفته است.
در حالی که این موسسه - در مقایسه با همگنانش - از حیات و بقای بیشتری برخوردار شده، اکنون درجلب وتأمین رضایت طیف مرفه طبقۀ متوسّط، با چالش فزایندۀ انستیتوهای رقیب در کشورهای رو به توسعه، همچون برزیل، روسیّه، هند، چین و آفریقای جنوبی مواجه شده است.
سارا جین هو، یکی از شاگردان سابق موسسه ویلا پیرفو، امسال یک مدرسۀ ویژۀ آموزش آداب معاشرت در پکن به راه انداخته است. او می گوید مدرسه اش در جلب توجّه مدیران آمریکائی علاقه مند به فراگیری آداب و اصول معاشرت چینی موفّق بوده است.
ولی فیلیپه نری، نوۀ مؤسس مدرسه ویلا پیرفو درباره مدرسه آداب معاشرت نظری متفاوت دارد. او می گوید کسب دانش آداب معاشرت هم مثل صنعت ساعت سازی است. شما اگر خواهان بهترین ساعت هستید، ساعتی را بر می گزینید که در سوئیس ساخته شده باشد.
اینستوت ویلا پیرفو ( Institut Villa Pierrefeu) بر تپّه ای بر ساحل دریاچۀ ژنو بنا شده، و یکی از آخرین نهادهای آموزشی است که می کوشد از تصویر سنتی آن مدرسه - به عنوان مدرسۀ مخصوص پرنسس ها - فاصله بگیرد.
اشراف اروپائی در سالهای شکوفایی این قبیل مدارس در عصر پیش از ظهور فمینیسم در دهۀ ۱۹۶۰ میلادی، دخترانشان را به این مدارس می فرستادند تا آنها را برای زندگی اجتماعی . ازدواج آماده کنند.
در نیمه دوم قرن بیستم کار تعدادی از این مدارس در منطقۀ فرانسوی زبان کوهستان آلپ رونق گرفت، ولی موسسات مشابه تعطیل شدند، چون زنان یا تحصیل در دانشگاه را بر می گزیدند، و یا مایل به پرداختن به شغل و حرفه ای بودند.
اینک با تغییرات اجتماعی دهه های اخیر، اینستوت ویلا پیرفو درهای خود را به روی مراجعین و علاقه مندان بین المللی و مسن تر گشوده است، و به عنوان بخشی از روند اتّخاذ برنامه ای رقابتی و به اقتضای زمان، و نیز هماوردی با مدارس رقیب، امسال برای نخستین بار شاگرد مرد پذیرفته است.
در حالی که این موسسه - در مقایسه با همگنانش - از حیات و بقای بیشتری برخوردار شده، اکنون درجلب وتأمین رضایت طیف مرفه طبقۀ متوسّط، با چالش فزایندۀ انستیتوهای رقیب در کشورهای رو به توسعه، همچون برزیل، روسیّه، هند، چین و آفریقای جنوبی مواجه شده است.
سارا جین هو، یکی از شاگردان سابق موسسه ویلا پیرفو، امسال یک مدرسۀ ویژۀ آموزش آداب معاشرت در پکن به راه انداخته است. او می گوید مدرسه اش در جلب توجّه مدیران آمریکائی علاقه مند به فراگیری آداب و اصول معاشرت چینی موفّق بوده است.
ولی فیلیپه نری، نوۀ مؤسس مدرسه ویلا پیرفو درباره مدرسه آداب معاشرت نظری متفاوت دارد. او می گوید کسب دانش آداب معاشرت هم مثل صنعت ساعت سازی است. شما اگر خواهان بهترین ساعت هستید، ساعتی را بر می گزینید که در سوئیس ساخته شده باشد.