ایران و سلفی های کردستان:
اعضای انصار الاسلام حتی زمانی که در حرکت اسلامی کردستان عراق فعالیت داشتند ، با سپاه پاسداران ایران دارای رابطه و همکاری تنگاتنگی بودند. جنبش حرکت اسلامی در ۲۸ مهرماه ۱۳۷۵ هفت کادر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران را دستگیر و به ایران تحویل داد که بعدها ۶ تن از آنها اعدام شدند.
اما آنچه در این میان بسیار مهم است و باید به آن بیشتر توجه شود آن است که پس از حمله ۲۸ اسفند ۱۳۸۱ بیش از یک صد تن از اعضای انصارالاسلام به دو گروه تقسیم شده و هر دو گروه از مرز اورامان وارد ایران شدند. ۵۳ تن از گروه اول به رهبری ابوعبدالله شافعی به ایران رفتند. همراهان ابوعبدالله شافعی عمدتا به زبان فارسی حرف می زنند و پیش از حمله اسفند ۱۳۸۱ بارها به ایران رفت و آمد کرده بودند.
گروه دوم به رهبری ابووائل و ایوب افغانی که جمعا ۴۷ نفر بودند، حدود ۳ ماه در ایران در بازداشت بسر بردند. سپس مشروط بر آن که به عراق بروند،آزاد شدند. گروه ایوب افغانی که اعراب و افغانی هم را شامل می شد از طریق مرز عماره وارد عراق شده و خود را به موصل رساندند.
در پی آن گروه ابوعبدالله شافعی از تهران به سقز و روستای «یک شه وه » بوکان در کردستان ایران انتقال داده شده و در کمپهای ویژه سپاه پاسداران بدون آنکه اجازه بیرون رفتن و ظاهر شدن در سطح شهر را داشته باشند، اسکان داده شدند.
رابطه جمهوری اسلامی ایران و اساسا نقش این حکومت در تاسیس، حمایت و هدایت گروه انصارالاسلام و بطور کلی گروههای اسلامی کرد بسیار مهم و حیاتی است. این رابطه تا حدی به دوران جنگ ایران و عراق باز می گردد. بویژه دوره پس از بمباران شیمیایی حلبچه و زمانی که هزاران تن از کردهای حلبچه در بیمارستانهای عمدتا نظامی ایران تحت مداوا قرار گرفتند. تا پیش از تاریخ بمباران حلبچه هیچ سازمان کردی در عراق با گرایش های اسلامی وجود نداشت. اما پس از آن سپاه پاسداران ایران توانست افرادی نظیر ملا علی باپیر و شیخ عثمان بن عبدالعزیز را تحت تاثیر قرار دهد و آنان را که بیشتر شخصیت های مذهبی حلبچه بودند به فعالیت های سیاسی تشویق کند. شیخ عثمان بن عبدالعزیز در سال ۱۳۶۷ توانست با حمایت های ایران و در کردستان ایران ده ها تن از مریدان خود را در سازمانی تحت عنوان حرکت اسلامی گردهم آورد. سازمانی که بعدها انصار الاسلام از بطن آن بیرون آمد. شیخ عثمان متاثر از افکار اخوان المسلمین با اعتقاد به اصل جهاد است.
پس از جنگ خلیج فارس و قیام ۱۳۶۹ کردستان عراق، اسلامیون تندرو با حمایت های ایران توانستند رشد کنند. بویژه جنگ میان دو حزب اصلی کرد به رهبری مسعود بارزانی و جلال طالبانی زمینه را برای فعالیت جنبشهای اسلامی تازه تاسیس شده فراهم آورد. بودجه های کلان این جنبشها که صرف ساخت مساجد در روستاهای دور دست کردستان و کمکهای مالی به هواداران این گروه ها می شد موقعیت آنها را تا حدی بهتر کرد. کمک های مالی ایران به این گروهها غیر قابل انکار است و حتی این گروه ها بارها آن را تایید کرده اند. انصارالاسلام در سایت رسمی اش از زبان حاجی سید قادر یکی از کشته شدگان انصار نوشته است: « با پولی که از قرارگاه رمضان دریافت می کردیم حقوق صدها تن از افراد مسلح خود را منظم پرداخت کرده و عملیات جهادی و استشهادی را انجام می دادیم.»
انصارالاسلام از تشکیل دولت اسلامی القاعده در عراق حمایت می کند. به گفته یک مقام اطلاعاتی کرد عراقی که نخواست نامش فاش شود « فردی به نام حاجی عارف کردستانی که خود را مسوول انصارالاسلام ( یا به گفته خود کتیبه‌های کردستان سازمان القاعده) معرفی کرده در روزهای ششم و هفدهم اسفند ۱۳۸۵ در شهر بوکان کردستان ایران در اجلاسی با شرکت مسوولین اطلاعات حضور یافته است. پس از آن در دوم فروردین ۱۳۸۶ حاجی عارف کردستانی در ایران خطاب به مردم کردستان عراق اطلاعیه‌ای را صادر کرد و خواستار حمایت مردم برای به گفته خود جهاد علیه نوکران کرد آمریکا و اسراییل شد.»
پس از این اطلاعیه انصار الاسلام یا کتیبه‌های کردستان سازمان القاعده در ۵ فروردین ۱۳۸۶ اولین اقدام خود را انجام داد. در آن روز تعدادی از افراد مسلح انصارالاسلام که از مریوان به مرز باشماخ رفته بودند، تلاش کردند وارد خاک کردستان عراق شوند که با واکنش نیروهای مرزبان کرد مواجه شده و پس از درگیری چند ساعته به داخل خاک ایران عقب نشینی کردند.
جمهوری اسلامی و تاکتیک حمایت از سلفی های کردستان:
از قرائن پیداست جمهوری اسلامی بیشتر به اهداف علنی این سازمان که حمله به نیروهای آمریکا و متحدانش و بر هم زدن شرایط فعلی کردستان عراق است، اندیشیده است تا امکان تبدیل انصار الاسلام به تهدیدی علیه خود. این نقطه اشتراک بر اختلاف های عقیدتی انصارالاسلام با سیستم ولایتی و مذهب تشیع می چربید و درون مایه ایده حمایت ایران از انصارالاسلام را تشکیل می داد.
ولی انصارالاسلام همزمان با تمرکز بر کردستان عراق ، هسته هایی در میان کردهای ایران تاسیس کرده است. قرارگاه شهرامفر وابسته به قرارگاه رمضان سپاه قدس که مرکز آن در سنندج قرار دارد ، هماهنگ کننده روابط با سلفیون انصار الاسلام است. افراد انصار با شناسایی جوانان مسلمان در مساجد آنها را جذب می کنند. بنابر گفته شاهدان عینی در مرحله کنونی هدف سلفیون انصار غیر عملیاتی و دعوت به اسلام و سازماندهی مومنان جدی و ثابت قدم است. به همین منظور بسیاری از مساجد روستایی و حاشیه ای کردستان و بویژه ۲ پایگاه علنی در «دزلی» و «سروآباد» مریوان در اختیار انصار قرار داده شده است. جالب آنستکه سلفیون در تبلیغات خود تشیع را « رافضی » و « مرتد» و « فرقه ضاله» قلمداد می کنند ولی علیه نظام سیاسی ایران مطلبی نمی گویند!
در سال ۱۳۸۸ از خارج شدن کنترل یکی از هسته های مخفی انصارالسلام به نام «هسته کاوه» نماینده ولی فقیه در سنندج و دو مقام قضایی ترور شدند. از آن پس روابط سپاه پاسداران با سلفیون وارد مرحله تازه ای شد. درگیری های مسلحانه ماه های فروردین ۱۳۹۰ و حمله سلفیون به نیروی انتظامی در سنندج بر میزان نگرانی از فعالیت سلفیون مورد حمایت سپاه پاسداران افزوده است. بهمین دلیل سپاه اقدام به دستگیری هسته هایی از سلفیون کرده که احتمالا از کنترل خارج شده اند. عملیات دوم اردیبهشت ۱۳۹۰ سپاه در روستای حسن آباد سنندج که منجر به کشته شدن ۴ سلفی شد را باید در همین چارچوب ارزیابی کرد. عملیاتی که رسانه های دولتی جزییات آنرا منتشر نکردند.
اکنون سلفیون انصار الاسلام در کردستان ایران گرچه قادر به بسیج توده های کرد نیستند ولی به گروهی تبدیل شده اند که دیگر کنترل آن چندان ساده نیست. گروهی که به رغم ضدیت کامل با افکار قوم گرایانه مخالفین کرد جمهوری اسلامی، همزمان تشیع را بدتر از کفر می داند. چالشی که احتمالا تئوریسین های سپاه پاسداران در آغاز تشکیل این گروه آن را چندان جدی قلمداد نمی کردند ولی اکنون به معضلی خطرناک تبدیل شده است.