هشدار: حاوی محتوای مربوط به خودکشی
هیچ‌چیز مهم‌تر از جان انسان نیست. اگر به خودکشی فکر می‌کنید، برای کمک‌گرفتن با این شماره‌های ویژه تماس بگیرید: در ایران: اورژانس اجتماعی ۱۲۳، صدای مشاور ۱۴۸۰، یا اورژانس روان‌پزشکی تهران ۴۴۵۰۸۲۰۰
در آمریکا: مرکز پیشگیری از خودکشی ۱۸۰۰۲۷۳۸۲۵۵، یا خط ملی پیشگیری از بحران و خودکشی ۹۸۸
در کانادا: شماره ۹۱۱ یا ۱۸۳۳۴۵۶۴۵۶۶
در بریتانیا: ۱۱۶۱۲۳
و در افغانستان: ۱۱۹
مرگ خودخواسته کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار، همکار سابق صدای آمریکا و فعال حقوق بشر در تهران، «در اعتراض به دیکتاتوری خامنه‌ای» روز چهارشنبه ۲۳ آبان ۱۴۰۳ به سرخط مهمترین اخبار رسانه‌ها و فضای مجازی فارسی تبدیل شد.
خبر جان‌باختن او ابتدا توسط چند کاربر مشهور در رسانه اجتماعی ایکس منتشر و با گذشت دقایقی توسط منابع رسانه‌ها از جمله صدای آمریکا تایید شد. شبکه ایکس جایی بود که کیانوش سنجری، یکروز قبل، در آن خواستار آزادی شمار از زندانیان سیاسی شده و تهدید کرده بود که در صورت عدم تحقیق این خواسته توسط جمهوری اسلامی، به زندگی خود پایان خواهد داد.
ویژه برنامه «اخبار شبانگاهی» صدای آمریکا در شامگاه ۲۳ آبان به بررسی چرایی این اقدام کیانوش سنجری، همکار اسبق صدای آمریکا اختصاص داشت.
احمد باطبی که از سالهای ابتدایی زندان و سپس در صدای آمریکا با کیانوش سنجری آشنایی و همکاری داشت، دغدغه کیانوش را ایران دانست و گفت: « او با وجود شغل و زندگی خوب در آمریکا، همیشه دغدغه آزادی، زندگی عادی و حقوق اولیه در ایران را داشت و به همین سبب نتوانست چشم بر رنج مردم ایران ببندد و زندگی در ایالات متحده را رها کرد و به میهن بازگشت.»
او با اشاره به شیوه انتخابی کیانوش سنجری برای اعتراض به ظلم «خامنه‌ای و شرکایش» افزود: «جمهوری تبهکار اسلامی که گوش شنوایی برای شنیدن صدای مخالفانش ندارد آنها را مجبور می‌کند تا با اعتصاب غذا، خودسوزی و خودکشی این ظلم را فریاد بزنند و صدایشان را به جهانیان برسانند.»
فروغ کنعانی پژوهشگر علوم اجتماعی هم با حضور در برنامه «اخبار شبانگاهی» صدای آمریکا، مرگ خودخواسته یک روزنامه‌نگار را تنها راه شنیده شدن صدای او در مسیر آزادی دانست و تصریح کرد: «این روش، شیوه درستی برای اعتراض نیست چرا که شعار زن زندگی آزادی که شعار اساسی انقلاب مردم ایران است در درون خود به زندگی تاکید می‌کند و آنرا لازمه رسیدن به آزادی می‌داند.»
او مسئولیت تمام و کمال وضعیت این روزهای ایران را مطلقا برعهده جمهوری اسلامی و مقامات آن دانست و افزود: «اگر صدای کیانوش و امثال او شنیده نمی‌شود به این دلیل است که مردم در جمهوری اسلامی به فلاکتی رسیده‌اند که فقط می‌خواهند امروز را به فردا برسانند و زنده از این مصیبتها گذر کنند.»
همزمان شاهزاده رضا پهلوی نیز در واکنش به مرگ کیانوش سنجری با انتشار پیامی ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی از این حادثه ابراز تاسف کرد و گفت جمهوری اسلامی حکومت مرگ و اعدام است و ملت ما خواهان زندگی، بنابراین ما نباید اجازه دهیم تا این حکومت بتواند انگیزه زندگی را از مردم ایران بگیرد.
واکنش مایکل آبراموویتز، رئیس صدای آمریکا، به درگذشت کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار سابق این رسانه
مایکل آبراموویتز، رئیس صدای آمریکا، در پیامی به کارمندان بخش فارسی، از درگذشت کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار سابق این رسانه، ابراز تاسف عمیق کرد. وی در این پیام نوشت: «از شنیدن خبر درگذشت همکار پیشینمان، کیانوش سنجری، بسیار اندوهگین شدم.»
وی همچنین با ابراز همدردی با مردم ایران ادامه داد: «با وجود سرکوب‌های غیرقابل‌تصور، ایرانیان شجاع همچنان جان خود را به خطر می‌اندازند تا صدایشان شنیده شود. من احترام زیادی برای کسانی قائل هستم که از صدای خود برای رساندن حقیقت به مردم ایران استفاده می‌کنند. این شامل بسیاری از شما و قطعاً کیانوش نیز می‌شود.»
مایکل آبراموویتزدر پایان نوشت: «یادش گرامی باد.»
کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار سابق صدای آمریکا، وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر متولد ۱۳۶۱ در تهران بود و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود را از دوران دانشجویی آغاز کرد. او که در جبهه متحد دانشجویی و کمیته گزارشگران حقوق بشر نقش داشت، بارها به دلیل انتشار گزارش‌هایی درباره وضعیت زندانیان سیاسی و افشای موارد نقض حقوق بشر بازداشت شد و مدتی را در زندان سپری کرد.
گزارش‌های او شامل مستندسازی وضعیت نامطلوب زندانیان سیاسی، رفتارهای خشن مأموران امنیتی و سایر موارد نقض حقوق بشر بود که در رسانه‌های مختلف و به‌ویژه وبلاگ شخصی‌اش منتشر می‌کرد.
او در سال ۱۳۸۵، پس از تحمل فشارهای شدید امنیتی مجبور به ترک ایران شد. ابتدا به کردستان عراق پناه برد و سپس با کمک سازمان عفو بین‌الملل به نروژ منتقل شد. او بعداً به آمریکا مهاجرت کرد و به فعالیت‌های رسانه‌ای خود در تبعید ادامه داد.
سنجری پس از حضور در آمریکا با صدای آمریکا و سازمان‌هایی مانند بنیاد برومند و سازمان حقوق بشر ایران همکاری داشت و گزارش‌هایی را در خصوص وضعیت حقوق بشر و زندانیان سیاسی ایران ارائه می‌کرد.
کیانوش سنجری پس از چندین سال زندگی در تبعید، در مهرماه ۱۳۹۵ تصمیم به بازگشت به ایران گرفت، هدف او از این بازگشت مراقبت از مادر بیمارش بود. بازگشت او با وجود خطرات و تهدیدهای احتمالی صورت گرفت و چند روز پس از ورود به ایران، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به ۱۱ سال زندان محکوم شد.
او را در دوران حبس به بیمارستان روانی امین‌آباد منتقل کردند و تحت فشارهای شدیدی قرار گرفت. او در گفت‌وگو با صدای آمریکا درباره شکنجه‌های روانی این دوره افشاگری کرده بود.
