روزنامه جام جم به نقل از کارشناسان می گوید: «حدود ۷۰٪ نخل های خوزستان در جنگ و اثرات ناشی از آن از بین رفته و باقیمانده نخل ها نیز براثر انتقال آب این نخلستان ها از خوزستان به استان های مرکزی در حال از میان رفتن است.»
به گزارش خبرگزاری ها انتقال آب شیرین دز خوزستان، (از منابع اصلی تامین کننده آب نخلستان ها) برای آبگیری یک دریاچه مصنوعی در قم که «بزرگترین پارک آبی خاورمیانه» خوانده شده، مرگ و میر نخلستان ها را در پی داشته است
روزنامه جام جم دراین باره نوشته است: «طرح های انتقال آب از رودخانه کارون یا سرشاخه های آن در حالی از سوی وزارت نیرو به عنوان یک راهبرد اساسی دنبال می شود که تحقق این امر باعث وارد شدن خسارت های فراوانی به کشاورزی استان خوزستان می شود.»
خبرگزاری مهر نیز به نقل از جهاد کشاورزی خوزستان گزارش کرد: «خوزستان با داشتن بیش از چهل هزار هکتار نخیلات و تولید سالانه بیش از صدوپنجاه هزار تن خرما در کشور مقام اول را داراست؛ اما تداوم شوری آب رودخانه اروند رود و کاهش آب های استان بویژه آب ورودی به نخلستان ها، مهمترین عامل مرگ این نخلستان هاست.»
خطر نابودی کل نخلستان های خوزستان
به گفته کارشناسان کشاورزی استان خوزستان ادامه شوری و کم آبی و در نتیجه خشک شدن پنیر نخل ها (ماده لازمه حیات یک نخل) نابودی کل نخلستان های شهرهای آبادان، خرمشهر، اروندکنار و مینوشهر حتمی است.
مهندسان آبرسانی می گویند به علت کاهش آب ورودی به رودخانه کارون، آب این رودخانه در آبادان و خرمشهر (نقطه اتصال به خلیج فارس) به هنگام مد دریا باعث پیشروی آب شور دریا به شهرها و کشتزارها شده است.
در چنین وضعیتی نه تنها شهروندان آبادان، خرمشهر، شادگان، اروندکنار و مینوشهر؛ بلکه نخلستان ها (بزرگترین منابع اقتصادی و تامین زندگی ساکنان منطقه) نیز مصرف کننده این آب شور هستند. پیامد چنین فاجعه ای مرگ رو به گسترش نخلستان ها و همه گیر شدن بیماری های کلیوی در میان شهروندان است.
اعتراضات خونین مردم آبادان به کمبود آب
به گفته یک کارشناس وضعیت دردناک «آب آشامیدنی» در این شهرها اعتراضات خیابانی و حتا خونینی را در پی داشته؛ هرچند مقامات دولتی با سرکوب معترضان، همچنان به برداشت رایگان آب های خوزستان بسود استان های مرکزی ادامه داده اند.
یک کارشناس آب خوزستان به خبرگزاری مهر گفت: اکنون با این شرایط آیا انتقال آب رودخانه کارون به فلات مرکزی و استان های قم، کرمان و اصفهان که به شدت از سوی دولت در حال پیگیری است تا چه میزان توجیه اقتصادی دارد که با صرفه هزینه های سرسام آور و نجومی آب را به صدها کیلومتر آن طرف تر منتقل می کنند در حالی که مردم و زمین های کشاورزی حاشیه رودخانه کارون بیش از هر کسی به این آب احتیاج دارند.»
اعتراض کشاورزان، باغداران و نخل داران خوزستان به اقدام دولت نه تنها تاکنون بی نتیجه مانده؛ بلکه بدتر ازآن، استانداری قم رسما اعلام کرد: بزرگترین پارک آبی خاورمیانه در قم رو به تکمیل است.
وبلاگ «مهار بیابان زایی» که به دلیل افشاگری درباره پارک آبی قم از سوی دولت فیلتر شده در این باره آورده است: «ماجرای گورستان برجای مانده از نخل هایی که محصولات ارزشمندشان در سال ۲۰۰۸ ایران را بدل به دومین کشور تولیدکننده خرما در جهان کرده بودند؛ ماجرایی بس عبرت آموز است برای آنها که نمی دانند راه حکومت بر طبیعت، پیروی از قوانین آن و درک حرمتش است و نه گردنکشی و عناد و بی حرمتی در برابر آن.»
نویسنده این مقاله که خود از کارشناسان آب و هوایی ست افزوده است: «شما به من بگویید: ساختن بزرگترین پارک آبی خاورمیانه در شهری که آبش را از صدها کیلومتر آن سوتر میخواهند تأمین کنند، آیا جز گردنکشی و عناد با طبیعت، معنای دیگری هم می دهد؟!»
روزنامه دولتی ایران هم تایید کرد
روزنامه دولتی ایران نیز به دلیل مخالفت با شهرداری تهران بعنوان طراح ساخت پارک آبی چیتگر ناخواسته افشاگر یک واقعیت شده و از قول یک کارشناس آب نوشته است: «هیچ رودخانه ای در ایران آب اضافی یا سیلاب ندارد كه بخواهیم با طرح های غیرضروری مثل ساخت دریاچه ای مصنوعی آب آن را هدر بدهیم.»
این کارشناس افزود: «در شرایطی كه ما در بی آبی و خشكسالی به سر می بریم و دریاچه های طبیعی بزرگی مانند ارومیه، میقان، گاوخونی و مهارلو خشك می شوند، ساختن دریاچه مصنوعی هیچ ضرورتی ندارد.»
در چنین شرایطی ساکنان شهرهای اهواز، خرمشهر، آبادان، و حومه همراه با نخلستان هایشان که نخستین قربانیان این رویداد هستند تاکنون نتوانسته اند مانع از اجرای «طرح های عمرانی» دولت برای انتقال رایگان آب خوزستان به استان های مرکزی از جمله قم، اصفهان و کرمان شوند.
درخت آسوریگ، نمادی از جایگاه نخل در فرهنگ مردم
گفتنی ست درخت خرما از روزگاران باستان تاکنون نقش بزرگی در تامین غذای مردم بین النهرین، خوزستان و دیگر تمدن های همجوار برعهده داشته، و تامین آب نخلستان ها یکی از وظایف اساسی مردم و حکومتها بوده که کوتاهی از آن گناهی نابخشودنی بشمار می آمده است.
داستان «درخت آسوریگ» که گفتگویی ست میان نخل و بز جایگاه برتر خرما در زندگی مردم این منطقه را تایید می کند.