جولیان آسانژ؛ دوست یا دشمن؟

آن جولیس، که پیشتر هم در انتقاد از جولیان آسانژ – بنیانگذار ویکی لیکس – مقالاتی منتشر کرده، در وال استریت ژورنال نوشته است روز یکشنبه، جولیان آسانژ بر بالکن سفارت اکوادر در لندن ظاهر شد و از رافائل کورئا، رئیس جمهور اکوادور، برای شهامت به خرج دادن در اعطای پناهندگی به وی تشکر کرد.

جولیان آسانژ دو ماه در سفارت اکوادور ب ست نشسته بود تا جلوی استردادش به سوئد را بگیرد. آقای آسانژ در سوئد به اتهام تجاوز جنسی‌ تحت تعقیب است. او این اتهام را رد کرده، و روز یکشنبه دولت اکوادور را برای درک حقوق جهانی ستود. وی سپس گفت گزینه دستگیر کردن او در برابر دولت ایالات متحده قرار دارد.

خانم جولیس می‌‌ نویسد هرچند مقامات آمریکا از آقای آسانژ تحقیقات مقدماتی کرده اند، پرونده‌ای علیه او تشکیل نداده یا درخواستی برای استردادش نداده اند. با این همه، آقای آسانژ می‌‌پرسد، آیا ایالات متحده به ارزش های انقلابی او باز خواهد گشت و بر آنها صحه خواهد گذاشت؟ یا به سراشیب سقوط خواهد افتاد و همه ما را هم با خود به ورطه دنیایی خطرناک و سرکوبکر خواهد کشید که در آن ژورنالیست‌ها از وحشت پیگرد، سکوت اختیار کنند؛ و شهروندان در تاریکی‌پچ پچ کنند؟

به گفته آقای آسانژ، آمریکا برای اجتناب از این وضعیت باید از ارعاب و اقدام در راه ریشه کن کردن ویکی لیکس دست بردارد، و در برابر جهان تعهد بدهد که ژورنالیست ‌ها را برایافشا کردن جنایات پنهان قدرتمندان، تعقیب و پیگرد نخواهد کرد.

شگفتا! اما دوستان جدید آقای آسانژ در کیتو راه بستن دهان ژورنالیست‌ها را خوب بلدند. دولت اکوادور از ابتدای سال جاری تا کنون۱۷ رسانه را تعطیل کرده که به گفته گزارشگران بدون مرز بیشترشان رسانه‌های منتقد دولت بودند. این سازمان دیده بان حقوق رسانه‌ها می‌‌گوید مقامات اکوادور ماه گذشته همچنین لوازم دفتر هفته نامه وانگاردیا را، که اغلبگزارش‌های مربوط به دست داشتن مقامات دولتی در فساد مالی‌ را پوشش می‌‌دهد ، مصادره کردند. آقای کورئا در پیام‌های هفتگی‌اش به عنوان رئیس جمهوری، شخصاّ به خبرنگارانی که دوست ندارد، حمله می‌‌کند.

و اما حکایت الکساندر بارانکف، وبلاگ نویس مخالف فساد دولتی، و مقام امنیتی پیشین بلاروس، که سه سال در اکوادور بود. همین تابستان امسال، پس از سفر بازرگانی الکساندر لوکاشنکو، دیکتاتور سابق بلاروس به کیتو، مقامات اکوادور آقای بارانکف را دستگیر کردند، و شاید او را به بلاروس بازپس بفرستند؛ جایی‌که به گزارش هفته نامه تایم، احتمال می‌‌رود اعدامش کنند.

آن جولیس می‌‌ نویسد اگر آقای آسانژ آنقدر سرشگرم نصیحت کردن آمریکا و تحسینکردن رژیمکیتو برای اجرای حقوق جهانی نبود، امکان داشت اشاره‌ای به این موارد بکند.

با داشتن دوستانی مثل آقای آسانژ، ژورنالیست‌ها احتیاجی به دشمن ندارند.