در دو گزارش اخیر «شورای پژوهش ملی» و «هیات مشورتی امنیت فضایی» که به ترتیب در ماههای دسامبر و ژانویه در ایالات متحده منتشر شدند، از سیاست فضایی ایالات متحده و عدم تمرکز و اختصاص بودجه لازم برای متحقق کردن اهداف رئیس جمهوری و کنگره انتقاد شده است.
این گزارش ها انعکاس دهنده شکایت های بسیاری از منتقدان، از جمله فضانوردان پیشین کشور است که معتقدند برنامه سفینه فضایی نباید پیش از جایگزینی آن با یک برنامه فضایی جدید، به پایان می رسید.
زمانی که سفینه فضایی ایالات متحده هنوز به فضا پرتاب می شد، «مرکز فضایی جانسون» در هیوستون مرکزی فعال و پر رفت و آمد بود.
اما هم اکنون، همه سفینه های فضایی در موزه به نمایش گذاشته می شوند و «مرکز فضایی جانسون» صدها تکنسین و کارشناس بسیار متخصص و زبده را از کار برکنار کرده است.
جرج ابی، مدیر پیشین «مرکز فضایی جانسون» که در حال حاضر در دانشگاه رایس تدریس می کند، می گوید «وضعیت این مرکز شرم آور است، این برنامه ها و آن متخصصان برای از دست ما رفته اند و تلاش مجدد برای بازسازی آن یک چالش واقعی خواهد بود».
الن اوچوآ، فضانورد پیشین و مدیر جدید «مرکز فضایی جانسون» است که هم اکنون بر بقایای برنامه پرواز انسان به فضای ایالات متحده کار می کند.
اوچوآ می گوید در شرایطی که ناسا سفینه های فضایی جدید طراحی می کند و در پی یافتن راه های مقرون به صرفه ای برای بهره گیری از فن آوری قدیمی تر است، «مرکز فضایی جانسون» به نقش خود در کنترل ماموریت «ایستگاه فضایی بین المللی» ادامه می دهد.
اوچوآ می افزاید «ما متوجه هستیم که محدودیت بودجه وجود دارد. هدف ما این است که از بسیاری از چیزهایی که از قبل در دست طراحی و تولید داشته ایم، به بهترین وجه استفاده کنیم.
اما کارشناسانی که به تازگی در کنفرانس دانشگاه رایس شرکت کردند، می گویند برنامه فضایی ایالات متحده تحت الشعاع سیاست بازی ها قرار گرفته است.
پروفسور جوآن جانسون فریز، استاد کالج جنگ دریایی ایالات متحده می گوید پیشنهاد سال ٢٠١٠ برای بازدید از یک شهاب سنگ نمونه ای از اهدافی است که برای آن برنامه ریزی نشده است.
خانم جانسون فریز می گوید «الان سه سال گذشته است و در واقع پیشنهاد من این است که اگر آن ها در مورد دستیابی به این هدف جدی هستند باید قدم های اولیه را بردارند».
سخنرانان کنفرانس همچنین خواهان هماهنگی بیشتر بین لابراتوآرهای دولت ایالات متحده، وزارت دفاع و ناسا و همکاری های بین المللی بیشتر شدند.
لروی چیائو، فضانورد و فرمانده پیشین ایستگاه فضایی ایالات متحده به همکاری موفقیت آمیز با روسیه به عنوان راهبردی در این زمینه اشاره می کند. چیائو می گوید: «به نظر من باید نقش راهبردی را توسعه دهیم که کشورهایی همچون چین نیز در آن شرکت داشته باشند. در حال حاضر چین تنها کشور دیگری است که از توانایی اعزام فضانورد به فضا برخوردار است».
اما همکاری ایالات متحده در زمینه فعالیت های فضایی با چین با مخالفت کنگره ایالات متحده روبرو شده و به دلیل درگیری های سیاسی کنگره، اختصاص بودجه به برنامه فضایی ایالات متحده در معرض خطر قرار گرفته است.
با این وجود، خانم اوچوآ هنوز نسبت به آینده ناسا خوش بین است.
او می گوید ما هر روز نهایت تلاش خود را به کار می گیریم تا ماموریت های اکتشافی خود را پیش ببریم.
اما برنامه های بلندپروازانه ناسا برای عملیات اکتشافی در فضا در نهایت به نمایندگان کنگره ایالات متحده بستگی خواهد داشت که نگران کاهش هزینه ها هستند و برای کاهش کسری بودجه عظیم کشور با چالش های بسیاری روبرو هستند.
این گزارش ها انعکاس دهنده شکایت های بسیاری از منتقدان، از جمله فضانوردان پیشین کشور است که معتقدند برنامه سفینه فضایی نباید پیش از جایگزینی آن با یک برنامه فضایی جدید، به پایان می رسید.
زمانی که سفینه فضایی ایالات متحده هنوز به فضا پرتاب می شد، «مرکز فضایی جانسون» در هیوستون مرکزی فعال و پر رفت و آمد بود.
اما هم اکنون، همه سفینه های فضایی در موزه به نمایش گذاشته می شوند و «مرکز فضایی جانسون» صدها تکنسین و کارشناس بسیار متخصص و زبده را از کار برکنار کرده است.
جرج ابی، مدیر پیشین «مرکز فضایی جانسون» که در حال حاضر در دانشگاه رایس تدریس می کند، می گوید «وضعیت این مرکز شرم آور است، این برنامه ها و آن متخصصان برای از دست ما رفته اند و تلاش مجدد برای بازسازی آن یک چالش واقعی خواهد بود».
الن اوچوآ، فضانورد پیشین و مدیر جدید «مرکز فضایی جانسون» است که هم اکنون بر بقایای برنامه پرواز انسان به فضای ایالات متحده کار می کند.
اوچوآ می گوید در شرایطی که ناسا سفینه های فضایی جدید طراحی می کند و در پی یافتن راه های مقرون به صرفه ای برای بهره گیری از فن آوری قدیمی تر است، «مرکز فضایی جانسون» به نقش خود در کنترل ماموریت «ایستگاه فضایی بین المللی» ادامه می دهد.
اوچوآ می افزاید «ما متوجه هستیم که محدودیت بودجه وجود دارد. هدف ما این است که از بسیاری از چیزهایی که از قبل در دست طراحی و تولید داشته ایم، به بهترین وجه استفاده کنیم.
اما کارشناسانی که به تازگی در کنفرانس دانشگاه رایس شرکت کردند، می گویند برنامه فضایی ایالات متحده تحت الشعاع سیاست بازی ها قرار گرفته است.
پروفسور جوآن جانسون فریز، استاد کالج جنگ دریایی ایالات متحده می گوید پیشنهاد سال ٢٠١٠ برای بازدید از یک شهاب سنگ نمونه ای از اهدافی است که برای آن برنامه ریزی نشده است.
خانم جانسون فریز می گوید «الان سه سال گذشته است و در واقع پیشنهاد من این است که اگر آن ها در مورد دستیابی به این هدف جدی هستند باید قدم های اولیه را بردارند».
سخنرانان کنفرانس همچنین خواهان هماهنگی بیشتر بین لابراتوآرهای دولت ایالات متحده، وزارت دفاع و ناسا و همکاری های بین المللی بیشتر شدند.
لروی چیائو، فضانورد و فرمانده پیشین ایستگاه فضایی ایالات متحده به همکاری موفقیت آمیز با روسیه به عنوان راهبردی در این زمینه اشاره می کند. چیائو می گوید: «به نظر من باید نقش راهبردی را توسعه دهیم که کشورهایی همچون چین نیز در آن شرکت داشته باشند. در حال حاضر چین تنها کشور دیگری است که از توانایی اعزام فضانورد به فضا برخوردار است».
اما همکاری ایالات متحده در زمینه فعالیت های فضایی با چین با مخالفت کنگره ایالات متحده روبرو شده و به دلیل درگیری های سیاسی کنگره، اختصاص بودجه به برنامه فضایی ایالات متحده در معرض خطر قرار گرفته است.
با این وجود، خانم اوچوآ هنوز نسبت به آینده ناسا خوش بین است.
او می گوید ما هر روز نهایت تلاش خود را به کار می گیریم تا ماموریت های اکتشافی خود را پیش ببریم.
اما برنامه های بلندپروازانه ناسا برای عملیات اکتشافی در فضا در نهایت به نمایندگان کنگره ایالات متحده بستگی خواهد داشت که نگران کاهش هزینه ها هستند و برای کاهش کسری بودجه عظیم کشور با چالش های بسیاری روبرو هستند.