اورشليم در تدارک آغاز يک خط ريل است که بخشهای غربی و شرقی شهر را به يکديگر وصل کند. فلسطينيان منتقد اين طرحند و اسراييل را متهم می کنند به اين که می خواهد مهار شرق اروشليم را که محل مسجد الاقصی است، در دست گيرد.
در جايی که زمانی سيم خاردار شرق و غرب اورشليم را از هم جدا می کرد اکنون ريلی برای ارتباط دادن اين دو بخش از شهر وجود خواهد داشت که در ميانه راه در چند محله عرب نشين نيز توقف خواهد کرد. برای بسياری از ساکنان فلسطينی اورشليم اين بمعنای تسخير شهر توسط اسراييل است .
محمد دجانی دراين شهر صدها سال ريشه دارد و می گويد: «اورشليم شهری مذهبی است و من به تاريخ و قدرت معجزه آسای آن که قرنها دوام بياورد اعتقاد دارم. تصوير آينده ای که من برای اورشليم دارم اين است که شهری باشد که همه بتوانند به آن بيايند و اين که شهر صلح باشد.»
اتاقی که مقام ابراهيم ناميده می شود جايی است که اعتقاد بر آن است که ابراهيم آماده بود فرزندش را قربانی خدا کند ويک معبد کهن يهوديان نيز در اين محل قرار دارد.
قرآن نام اورشليم را صراحتا نمی برد اما مسلمانان باور دارند که وقتی سخن ازشب معراج رفته اشاره قران به اين نقطه است.
پيامبران اسلام، ابراهيم، داود، سليمان و عيسی همه در اين محل راه رفته اند.
ارتش اسلام در قرن هفتم به اين جا وارد شده و مهار شهر را از دست مسيحيان گرفته و اسلام را جايگزين يهوديت و مسيحيت کرده است.
مسلمانان می گويند سرزمينهای اسلام بايد تحت کنترل کامل مسلمانان باشند.
شيخ محمد حسين، مفتی بزرگ اورشليم، می گويد: «البته تفاوت عمده ای ميان حکومت اردنی ها و اسراييلی ها وجود دارد. حکومت اردنی ها در واقع ادامه حکومت اعراب مسلمان بود و فلسطين و اورشليم از زمان خليفه عمر توسط مسلمانان اداره شده است، به غير از دوران جنگهای صليبی.»
طی چهل و چهار سال تغييرات بسياری اتفاق افتاده است. شهروندان يهودی به جايی نقل مکان کرده اند که محله قديم دجانی بوده است. در شرق اورشليم گورستانی که مقبره خانوادگی او در آن قرار داشته اکنون يک پارک اسراييلی است. محمد دجانی، استاد فلسطينی، می گويد: «آن هنگام که يهوديان يهوديت را تبليغ و به آن عمل کنند مسيحيان مسيحيت را و مسلمانان اسلام را آنگاه اين شهر، شهر عشق، بخشش، تساهل و صلح خواهد شد. آنچه اکنون بر سرآن جدال است قدرت سياسی است . اميدوارم روزی برسد که ما بر سر روح بشر دعوا کنيم نه سنگ و مايملک.»
عربها و يهوديان در خيابانهای اورشليم به گفتگو با يکديگر می پردازند؛ اما همزيستی آنها دست کم تا آينده نزديک همزيستی دشواری خواهد بود.