فرهنگ ژاپن به خاطر ریشه های عمیق باستانی و آیئنی «شینتو» و «بودائیستی» که در این کشور وجود دارد رابطه تنگاتنگ و دیرینی با طبیعت دارد. ژاپنی ها به طبیعت نه به عنوان حجمی جداگانه و منحصر به خود، بلکه به شکل تمامیتی همواره در حال تغییر و تحول نگاه می کنند و برای آن ها همین تغییر و تحول ها تنها عامل همیشگی و بجا ماندنی دراین صحنه عظیم طبیعی به شمار می رود.
یکی از این تغییر وتحولات ناگهانی طبیعی که به شکل زمین لرزه و سونامی اخیر در منطقه «توهوکو» نمایان شد در ناحیه «ماتسوشیما» و در ناحیه ای چندین کیلومتر بالاتر از شهر «سندایی» اتفاق افتاد و یکی از زیان بارترین وقایع تاریخ نگاشته شده زلزله و سونامی جهان را به خود اختصاص داد. در روز یازدهم مارس امسال ده ها هزار نفر جان خود را دراین حواث از دست داده و یا مفقود الاثر شدند. در این میان ناحیه «ماتسوشیما» دچار صدمات شدید و غیرقابل جبران دیگری هم شده است.
طبق گزارش آژانس حفاظت از فرهنگ ژاپن مناظر طبیعی بی نظیر این ناحیه، از جمله نواحی ساحلی با جزایر کوچک و بزرگی که گاه به شکل صخره های سنگی سر از آب های اقیانوس برآورده اند، صخره های بزرگ تر در مناطق کوهستانی «شی چی گاهاما» و «شیوگاما» و جزایر متعددی که روبروی این مناظر در اقیانوس آرام قرار گرفته اند دچار صدمات شدیدی شده اند. این صدمات باعث شده است که شکل ظاهری این دهکده ساحلی که موضوع معروف ترین نقاشی های هنری ژاپن بوده است به کلی تغییر کرده و در برخی از نواحی برای همیشه از بین برود.
«ماتسوشیما» یکی از مناطق تحت حفاظت ملی و جزو ۳۵۳ موارد میراث فرهنگی ژاپن به شمار می رود. سونامی اخیر برخی از مهم ترین نمادهای فرهنگی و بناهای تاریخی و هنری این منطقه را برای همیشه از بین برده است. آژانس حفاظت از فرهنگ ژاپن به تازگی فهرستی از این ابنیه تاریخی را منتشر کرده است که بر اثر وقوع زلزله و سونامی از دست رفت.
ماتسوشیما، با در نظر گرفتن طبع زیبا پرستی که در مردم ژاپن وجود دارد، رسما به عنوان مکانی برای تماشای مناظر زیبای طبیعی طراحی شده بود تا بتواند با خواست های دیدارکنندگانی که به طور روزانه از طبیعت لذت می برند آن را ستایش می کنند، همخوانی داشته باشد. خلیج کوچک ماتسوشیما، جایگاه بیش از ۲۶۰ جزیره کوچک و بزرگ و سنگ های عظیمی است که از میان آب ها سر بر آورده اند و روی این جزایر را هم درخت های کاج سربه فلک کشیده پوشانده اند. در اواخر قرن نوزدهم میلادی نقاشی هایی روی چوب از این مناظر به نام «میژی» رواج پیدا کرد و هنرمند نقاش، یوشو چیکانوبو این سلسله جزایز کم نظیر و چیدمان طبیعی آن را با شکل اندام یک زن زیبا قابل مقایسه کرده است.
عکس هایی از این مجموعه جزایر و جزئیات هریک از آن ها که به صورتی منحصر به فرد است در سایت «ویکیپیدیا» قرار داده شده است. ویدیوهایی که در طول سال های گذشته از این جزایر و مناطق ساحلی و کوهستان ها و سخره های اطراف آن گرفته شده است به خوبی نشان دهنده اهمیتی است که این مناطق از نظر زیبایی طبیعی برای مردم ژاپن داشته است و از دست رفتن آن ها نقطه عطفی در روحیه طبیعت گرای این مردم به شمار می رود.