شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن، امروز پنجشنبه قول داد اختلاف دیرین با روسیه بر سر جزایر مورد منازعه را حل و فصل کند.
اختلافات ارضی ژاپن و همسایگانش، چین و کره جنوبی، روابط آنها را در سال گذشته به تیرگی کشاند، و اکنون اختلاف ارضی با روسیه مجددا آشکار شده است، که سابقه آن به تصرف اراضی مستعمراتی ژاپن توسط ارتش سرخ شوروی در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم باز می گردد.
بن بست ناشی از این اختلاف چند دهه ای به معنای آن است که دو کشور کماکان پس از سال ۱۹۴۵ از دیدگاه فنی با یکدیگر در حالت جنگ قرار دارند.
ژاپن مدعی مالکیت بر چهار جزیره در شمال غربی اقیانوس آرام است. نزدیک ترین آنها در چند کیلومتری هوکایدو، واقع در شمالی ترین نقطه ژاپن قرار دارد، که فاصله آن با شبه جزیره جنوبی کامچاتکا در روسیه به حدود هزار کیلومتر می رسد.
شینزو آبه برای هزاران ژاپنی در توکیو صحبت می کرد که در یک راهپیمائی سالانه با هدف بازگرداندن این جزایر شرکت کرده بودند.
آقای آبه گفت مذاکرات با مسکو با هدف حل و فصل اختلاف بر سر مالکیت انجام می گیرد تا امکان امضای پیمان صلح با روسیه فراهم شود.
وی قویا ابراز امیدواری کرد که مذاکرات پیشرفت کند، و سرانجام به حل و فصل اختلافات منجر شود.
ارتش شوری بخش های جنوبی جزایر ساخالین و کوریل را به فاصله چند روز پس از اعلان جنگ علیه ژاپن در ماه اوت سال ۱۹۴۵ اشغال کرد. ژاپن روز ۱۵ اوت تسلیم شد و جنگ جهانی دوم پایان گرفت. غیر نظامیان ژاپنی سکنه این جزایر نیز اخراج شدند.
ژاپن از آن پس همواره مدعی بوده است که سربازان شوروی حمله تهاجمی اوت ۱۹۴۵ علیه نیروهایش را حتی پس از تسلیم شدن ارتش امپراطوری ژاپن ادامه داده اند.
ژاپن می گوید اختلافات ارضی حل نشده، کماکان مانع از انعقاد پیمان صلح با روسیه است.
بخشی از جزیره ساخالین، پس از پیروزی ژاپن در جنگی هفت ماهه با روسیه، در چارچوب پیمان ۱۹۰۵ پورتسموت به ژاپن داده شد.
ژاپن در اواخر قرن نوزدهم مستعمره ساختن جزایر کوریل را آغاز کرد. اختلاف جاری بر سر ۴ جزیره ازاین مجمع الجزایر ۱۸ جزیره ای است.
روسیه حضور نظامی خود را در جزایر کوریل در سال های اخیر تقویت کرده است. در همین حال بازدیدهای رهبران روسیه از این جزایر مورد اختلاف انتقادهای شدید توکیو را بر انگیخته است.
مسکو این جزایر مورد ادعای ژاپن را بخشی جدائی ناپذیر از فدراسیون روسیه می داند.
روس ها استفاده مشترک از مناطق مورد اختلاف را پیشنهاد کرده اند که دارای منافع بالقوه ساحلی و منابع دریائی است.
رهبران هر دو کشور در سال های اخیر ابراز امیدواری کرده اند که بتوانند اختلافات را از طریق مذاکره حل و فصل کنند.
اختلافات ارضی ژاپن و همسایگانش، چین و کره جنوبی، روابط آنها را در سال گذشته به تیرگی کشاند، و اکنون اختلاف ارضی با روسیه مجددا آشکار شده است، که سابقه آن به تصرف اراضی مستعمراتی ژاپن توسط ارتش سرخ شوروی در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم باز می گردد.
بن بست ناشی از این اختلاف چند دهه ای به معنای آن است که دو کشور کماکان پس از سال ۱۹۴۵ از دیدگاه فنی با یکدیگر در حالت جنگ قرار دارند.
ژاپن مدعی مالکیت بر چهار جزیره در شمال غربی اقیانوس آرام است. نزدیک ترین آنها در چند کیلومتری هوکایدو، واقع در شمالی ترین نقطه ژاپن قرار دارد، که فاصله آن با شبه جزیره جنوبی کامچاتکا در روسیه به حدود هزار کیلومتر می رسد.
شینزو آبه برای هزاران ژاپنی در توکیو صحبت می کرد که در یک راهپیمائی سالانه با هدف بازگرداندن این جزایر شرکت کرده بودند.
آقای آبه گفت مذاکرات با مسکو با هدف حل و فصل اختلاف بر سر مالکیت انجام می گیرد تا امکان امضای پیمان صلح با روسیه فراهم شود.
وی قویا ابراز امیدواری کرد که مذاکرات پیشرفت کند، و سرانجام به حل و فصل اختلافات منجر شود.
ارتش شوری بخش های جنوبی جزایر ساخالین و کوریل را به فاصله چند روز پس از اعلان جنگ علیه ژاپن در ماه اوت سال ۱۹۴۵ اشغال کرد. ژاپن روز ۱۵ اوت تسلیم شد و جنگ جهانی دوم پایان گرفت. غیر نظامیان ژاپنی سکنه این جزایر نیز اخراج شدند.
ژاپن از آن پس همواره مدعی بوده است که سربازان شوروی حمله تهاجمی اوت ۱۹۴۵ علیه نیروهایش را حتی پس از تسلیم شدن ارتش امپراطوری ژاپن ادامه داده اند.
ژاپن می گوید اختلافات ارضی حل نشده، کماکان مانع از انعقاد پیمان صلح با روسیه است.
بخشی از جزیره ساخالین، پس از پیروزی ژاپن در جنگی هفت ماهه با روسیه، در چارچوب پیمان ۱۹۰۵ پورتسموت به ژاپن داده شد.
ژاپن در اواخر قرن نوزدهم مستعمره ساختن جزایر کوریل را آغاز کرد. اختلاف جاری بر سر ۴ جزیره ازاین مجمع الجزایر ۱۸ جزیره ای است.
روسیه حضور نظامی خود را در جزایر کوریل در سال های اخیر تقویت کرده است. در همین حال بازدیدهای رهبران روسیه از این جزایر مورد اختلاف انتقادهای شدید توکیو را بر انگیخته است.
مسکو این جزایر مورد ادعای ژاپن را بخشی جدائی ناپذیر از فدراسیون روسیه می داند.
روس ها استفاده مشترک از مناطق مورد اختلاف را پیشنهاد کرده اند که دارای منافع بالقوه ساحلی و منابع دریائی است.
رهبران هر دو کشور در سال های اخیر ابراز امیدواری کرده اند که بتوانند اختلافات را از طریق مذاکره حل و فصل کنند.