آلاسان اواتارا که هوادارانش او را آدو می نامند به عنوان برنده انتخابات رياست جمهوری ساحل عاج از سوی جامعه جهانی به رسميت شناخته شده است. نيروهای هوادار آقای اواتارا کاخ رياست جمهوری را که در آن رقيب وی سنگر گرفته است، در محاصره دارند.
در همين حال آلاسان اواتارا وضعيت عادی در کشور اعلام کرد و خواستار برداشتن تحريمهای بين المللی شد که عليه شهرهای ابيجان، سن پدرو و بر برخی مؤسسات کشور، وضع شده است. آقای اواتارا همچنين از بانک مرکزی غرب آفريقا خواست شعبات خود را بازگشايی و حقوق کارمندان را پرداخت کند. او همچنين از وزيران معدن و انرژی خواست که پالايشگاه های نفت کشور را به کار اندازند.
آقای اواتارا از مردم خواست که آرامش و نظم را حفظ کرده و از اعمال خشونت پرهيز کنند و اعلام کرد به جناياتی که در چند روز اخير در کشمکش های با نيروهای باگبو اتفاق افتاده است، رسيدگی خواهد شد.
وزارت امور خارجه فرانسه می گويد که لورن باگبو هنوز يک هزار سرباز در ابيجان در کنترل خود دارد که دويست نفر از آنان در محوطه کاخ رياست جمهوری، مستقر هستند.
اما شمه ای از تاريخ زندگی آقای اواتارا، رييس جمهوری منتخب ساحل عاج.
***
آلاسان اواتارا زمانی يک خارجی محسوب می شد، زيرا گفته می شد مادرش در ساحل عاج متولد نشده است و دو بار به همين دليل از نامزدی انتخابات رياست جمهوری محروم شد. آلاسان دِرامان اواتارا، ۶۹ ساله، از نظر شغلی يک اقتصاددان است. او در آمريکا تحصيل کرده و بيشتر زندگی حرفه ای خود را در صندوق بين المللی پول و بانک مرکزی غرب آفريقا گذراند. ملوين فوت، رييس سازمان آرای انتخاباتی برای آفريقا، در ارتباط با شخصيت آقای اواتارا می گويد: «او بسيار باهوش و معتدل است. من او را يک شخصيت کاريزماتيک نمی دانم و به عنوان يک رهبر سنتی آفريقايی نيز به او نگاه نمی کنم. او به بودجه نگاه می کند، به برنامه ريزی استراتژيک و اينگونه مسائل توجه دارد که بسيار خوب است، زيرا آفريقا نياز دارد به اين سو حرکت کند.»
آقای اواتارا در سال ۱۹۹۰ به تقاضای فليکس بويگنی، رييس جمهوری وقت، برای نجات اقتصاد راکد ساحل عاج، به آن کشور بازگشت. او از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۳ در مقام نخست وزيری خدمت کرد. اما پس از مرگ آقای بويگنی، هنری کونان بِدی، رييس جمهوری، او را متهم کرد که تبعيت کامل ساحل عاج را ندارد، زيرا مادرش در بورکينا فاسو، متولد شده بود. اتهامی که اواتارا تکذيب کرده است. او از آن پس از نامزدی انتخابات رياست جمهوری در سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۰ محروم شد. گرچه هواداران اواتارا به او به عنوان يک سياستمدار کوشا نگاه می کنند که خواهان شفافيت است، اما در عين حال او متهم است که از کودتايی که کشور را به جنگ داخلی کشاند، حمايت کرد. پس از جنگ داخلی که ساحل عاج را به دو منطقه مسلمانان در شمال و مسيحيان در جنوب تقسيم کرد، متمم قانون اساسی اين کشور شرط تبعيت کامل برای نامزدی در انتخابات رياست جمهوری را ملغی کرد. اين تغيير به آقای اواتارا اجازه داد، به رقابت با لورن باگبو مدعی رياست جمهوری در سال گذشته بپردازد.
بيشتر کشورهای جهان آقای اواتارا را برنده انتخابات سال گذشته می دانند و آقای باگبو از کناره گيری از قدرت امتناع کرده است. از زمانی که آقای اواتارا مجبور شد يک دولت سايه وار در ابيجان مستقر کند ، صدها تن کشته و ميليون ها نفر از سکنه ساحل عاج، آواره شده اند. ملوين فوت می گويد که آقای اواتارا با چالش های بزرگتری مواجه خواهد بود چون «رسيدن به يک اجماع در ساحل عاج بسيار دشوار است، به صورتی که اواتارا بتواند به شيوه ای کشور را اداره کند که در مسير پيشرفت قرار گيرد.»
با اين حال ، ويتنی اشنايدمن، معاون پيشين وزارت امور خارجه آمريکا در امور کشورهای آفريقايی، می گويد اواتارا قادر به حرکت در اين مسير خواهد بود: «او شخص بسيار با تجربه ای است و فکر می کنم اهميت مصالحه و ايجاد يک دولت وحدت را درک می کند. او در انتخابات برنده شد ، اما اختلاف رأی زيادی نداشت. او نياز به پذيرش خواسته های مخالفان در دولت احتمالی خود دارد.»