لحظاتی پس از اعلام خبر اهدای جایزه نوبل ادبیات به «کازوئو ایشی گورو»، بسیاری از ژاپنی ها در توییتر نوشتند: «ایشی گورو دیگر کیست؟»
آنها با دیدن نامی که به نظر ژاپنی می رسد اما متعلق به یک بریتانیایی است تعجب کردند به خصوص اینکه چند سالی است نام نویسنده پرآوازه ژاپنی «هاروکی موراکامی» در گمانه زنی های جایزه نوبل ادبیات مطرح می شود.
«ایشی گورو» چندین رمان تحسین برانگیز از جمله «بازمانده روز» و «هرگز رهایم مکن» در کارنامه ادبی خود دارد که روی پرده سینما نیز آثار موفقی بوده اند. او تمام آثارش را به زبان انگلیسی می نویسد و بر خلاف «موراکامی» که مردم ژاپن به محض انتشار رمان جدیدش جلوی کتابفروشی ها صف می بندند، «ایشی گورو» در ژاپن نامی چندان شناخته شده نیست.
جشن ژاپنی ها برای «ایشی گورو»
اما صبح روزی که جایزه نوبل ادبیات به «کازوئو ایشی گورو»اهدا شد، ژاپنی ها به ویژه در شهر زادگاه او «ناکازاکی» این رویداد را جشن گرفتند.
این خبر، تیتر یک بیشتر روزنامه ها شد. روزنامه «سان کی» نوشت:«پس از «یاسوناری کاواباتا» و «کنزابورو اوئه» ، «ایشی گورو» سومین نویسنده ژاپنی تباری است که جایزه نوبل ادبیات می برد.»
کتابفروشی ها ترجمه ژاپنی رمان های «ایشی گورو» را در ویترین گذاشتند.
انتشارات «هایاکاوا» که ترجمه ژاپنی آثار «ایشی گورو» را منتشر می کند می گوید از زمانی که خبر منشر شد تلفن مدام زنگ می خورد. این ناشر تصمیم گرفته است ۲۲۵ هزار نسخه دیگر از هر یک از هشت رمان «ایشی گورو» را به زبان ژاپنی منتشر کند.
«هایاکاوا» که ناشر رسمی آثار «ایشی گورو» به ژاپنی است در شانزده سال گذشته حدود یک میلیون نسخه از هشت عنوان کتاب او را فروخته است.
آقای «ایشی گورو» در گفتگو با خبرنگاران گفت هر چند در بریتانیا بزرگ شده، اما نگرشش به دنیا و رویکرد هنری اش ژاپنی است چرا که در خانواده ای ژاپنی پرورش یافته و اغلب، از دریچه دید پدر و مادرش به مسائل می نگرد.
دولت ژاپن نیز دریافت این جایزه را به آقای «ایشی گورو» تبریک گفت.
ژاپن از دید «ایشی گورو»: تصویری میان واقعیت و خیال
«کازوئو ایشی گورو» پنج ساله بود که ژاپن را ترک کرد و همراه با خانواده اش ساکن انگلیس شد. او، سالها به زادگاهش برنگشت و آنطور که خودش می گوید بیشتر اطلاعاتش در مورد ژاپن ریشه در خاطرات کودکی اش دارد.
«ایشی گورو» در نخستین رمانش به نام «منظره کمرنگ تپه ها» زادگاهش «ناکازاکی» را درست پس از حمله اتمی سال ۱۹۴۵ که بیش از هفتاد هزار نفر را کشت توصیف می کند.
اثر بعدی اش «هنرمند دنیایی معلق» نیز «ناکازاکی» را چند سال پس از پایان جنگ جهانی دوم تصویر می کند. «ایشی گورو» اعتراف می کند ژاپنی که در این کتاب از آن صحبت می کند زاییده ذهن و خیال اوست.
هر چند تصویری که «ایشی گورو» از ژاپن در آثارش ارائه می دهد ممکن است با ژاپن واقعی تفاوتهای زیادی داشته باشد، اما از دید بسیاری از منتقدین ادبی، ارتباط نزدیک و شخصی که او با این کشور دارد این تصویر را جذاب و منحصر بفرد می کند.
داستان رمان های بعدی «ایشی گورو» ، اغلب در اروپا شکل گرفتند هر چند لابه لای مضامینی که در کتابهایش به آن می پردازد می توان گرفتار شدن او میان دو هویت ژاپنی و بریتانیایی را احساس کرد.
«ایشی گورو» قصد دارد روی کتابی مصور کار کند و خاطرات کودکی اش را از خواندن «مانگا» های ژاپنی زنده کند.