بر اساس گزارشها، در سالهای اخير، بروز جنگ و ناامنی در عراق، و تعداد بيش از حد دانش آموزان در مدارس دولتی، به رشد و افزايش تعداد مدارس خصوصی در سطح کشور کمک کرده است. در حال حاضر تعداد مدارس خصوصی در بغداد به ۱۶۹ و در بصره به ۱۸۹ واحد می رسد.
در عراق اکثر خانواده هايی که طی سالهای گذشته به خاطر بروز بی وقفه تنش و ناآرامی به مرور اميد خود را نسبت به تحصيل فرزندانشان از دست داده بودند، اين روزها شاهد شکوفايی بخش خصوصی آموزشی هستند.
مدارس خصوصی از زمان شروع جنگ عراق، در سال ۲۰۰۳ رونق گرفتند، چون دولت نوپای عراق قادر به تأمين خدمات اوليه و بهبود کيفيت آموزشی مدارس دولتی نبود.
دانش آموزان مدرسه خصوصی سَما در بغداد در چنين شرايطی، می توانستند بدون نگرانی از گرما و سرما، بدور از هياهوی جهان خارج از مدرسه، در يک محيط آموزشی خوب، تمامی توجه خود را فقط صرف درس کنند.
محمد رحيم، يکی از آموزگاران مدرسه سما، می گويد: مدرسه و دانش آموز هم حکم تجارت را دارد، مردم در مقابل هزينه زيادی که می پردازند، خدمات خوبی می گيرند.
بر اساس گزارش وزارت آموزش و پرورش عراق، در حال حاضر غير از کودکستانها، بيش از ۳۰۰ مدرسه خصوصی در سطح کشور وجود دارد.
دکتر ايمان عدنان، مادر يکی از دانش آموزان مدرسه سما، می گويد: مدارس خصوصی برنامه های آموزشی خوبی ارائه می دهند و بسياری از خانواده ها از آنها راضی هستند. آموزگاران روشهای خيلی منظمی دارند. مثالهای پيچيده ای را به دانش آموزان نشان می دهند و از آنها سئوالات دشواری می پرسند، خيلی خوب بچه ها را آموزش می دهند. من بابت پولی که می دهم خيلی راضی هستم، چون ديگر مجبور نمی شوم فرزندم را پيش معلمهای خصوصی مختلف ببرم، مدرسه امکانات خوبی در اختيار دانش آموزان قرار می دهد، مثل توالت و حمام، امکاناتی که معمولاً مدرسه های دولتی اهميتی به تميز نگهداشتن آنها نمی دهند. در اين مدرسه ها کافه تريا وجود دارد، ظاهر دلنشينی دارند، چيزهايی که معمولاً در مدارس دولتی به آنها توجه نمی شود.
تا پيش از سال ۲۰۰۳، در دوران حکومت صدام حسين، مدارس خصوصی در عراق چندان رواج نداشتند و غالب دانش آموزان در مدارس دولتی به آموختن دروسی مشغول بودند که بايد به تأييد دولت می رسيد.
در حال حاضر اکثر بازنشستگان کادر علمی دانشگاههای بزرگ عراق برای تدريس در مدارس خصوصی، استخدام می شوند.