در سه هفته اخیر دست کم ۱۵ نوجوان عراقی به خاطر پوشیدن لباس های تنگ و سیاه رنگ به سبک غربی و شیوه آرایش مویی موسوم به «ایمو» از طریق سنگسار، ضرب و شتم و یا با گلوله کشته شده اند. به گزارش های مقام های بیمارستانی جمجمه بعضی از این جوانان با بلوک های سیمانی له شده است. گروه های حقوق بشری تعداد این قتل ها را بسیار بیشتر می دانند و می گویند مقام های امنیتی عراق سعی در پنهان کردن این وقایع دارند. تعداد این قتل ها تا بیش از ۵۸ مورد نیز ذکر شده است.
شاهدان در محله شیعه نشین شهرک صدر در شمال بغداد می گویند گروهی شبه نظامی که خود را «سپاه خشم» می نامد، اعلامیه هایی به دیوارها چسبانده که بر آن ها نام ۲۲ جوان دیگر که باید «مجازات» شوند، به چشم می خورد.
مسئولان پزشکی می گویند در ماه گذشته دست کم ۱۵ تن کشته شده اند که هفت مورد از قتل ها از طریق سنگسار ، پنج مورد با شلیک گلوله و یک نفر با ضرب و شتم بوده است. دست کم دو تن از قربانیان دختر بوده اند.
یک مقام مسئول که نخواست نامش ذکر شود به خبرگزاری فرانسه گفت: «معمولا ماموران پلیس خودشان در این موارد کار را بر عهده می گیرند و کمک های پزشکی یا آمبولانس خبر نمی کنند. دو روز پیش جنازه یک نوجوان در محله بیعه روی زمین افتاده بود که ماموران پلیس آن را با خود بردند.»
ایمو (به انگلیسی Emo) از زیرشاخه های موسیقی راک است که بیشتر به خاطر اشعار پراحساس و اغلب اعتراف گونه شناخته می شود. این موسیقی در دهه ۱۹۸۰ و از جنبش «هاردکورپانک» در واشنگتن دی-سی برآمد. ایمو در اوایل دهه ۲۰۰۰ در جوامع شناخته شد و در سالهای اخیر نه تنها به سبک موسیقی بلکه به عنوان خرده فرهنگ، به سبک پوشش و رفتار نیز اطلاق می شود.
در فرهنگ جوانان غربی کلمه ایمو، تنها به شیوه لباس پوشیدن و سلیقه موسیقی مربوط می شود و ربطی به گرایش های جنسی افراد ندارد. اما در عراق این کلمه در بسیاری از موارد با همجنس گرایی متبادر می شود که در کشورهای محافظه کار اسلامی حرام یا غیرقانونی است.
کمیسیون بین المللی زنان و مردان همجنس گرا که مرکز آن در نیویورک است در بیانیه ای، از موج تازه خشونت علیه همجنس گرایان در عراق خبر داده که از ماه فوریه تاکنون بیش از چهل قربانی داده است. قربانیان همگی ربوده ، شکنجه و کشته شده اند.
کری الن جانسون، مدیرکل این سازمان به خبرگزاری فرانسه گفته است: «هیچ توجیه و عذری برای این نقض نفرت انگیز حقوق بشر وجود ندارد. ما از حکومت عراق می خواهیم که آزار و کشتار همجنس گرایان را متوقف کند.»
وزیر کشور عراق در بیانیه ای که روز هشتم مارس (۱۸ اسفند) منتشر کرد گفت هیچ مدرک و نشانه ای از قتل همجنس گرایان یا ایموها وجود ندارد. او دلیل قتل های اخیر در پایتخت کشور را «انتقام جویی، دلایل اجتماعی، و جرم های سیاسی و فرهنگی» اعلام کرد.
با این حال وزارت کشور عراق در بیانیه ای که روز ۱۳ فوریه (۲۴ بهمن) بر وبسایت خود گذاشته پیروان سبک ایمو در این کشور را «شیطان پرست» نامیده و افزوده است که وزارت کشور «رسما بر نابودی هرچه سریع تر آنان» تاکید کرده است. در این بیانیه شخصی به نام سرهنگ مشتاق طالب محمداوی، با عنوان رئیس پلیس اجتماعی بغداد می گوید به عنوان بخشی از تلاش هایش برای مبارزه با این «پدیده» نیروهایش وارد مدارس پایتخت خواهند شد. اودراین بیانیه از نداشتن پلیس زن برای ورود به مدارس دخترانه ابراز تاسف کرده است.
سازمان دیدبان حقوق بشر پیش تر در ماه اوت ۲۰۰۹ (نیمه تابستان ۱۳۸۸) درمورد شکنجه و قتل مردان همجنس گرا به دست شبه نظامیان عراقی هشدار داده و مقام های عراقی را به نادیده گرفتن این خشونت متهم کرده بود. این سازمان مدافع حقوق بشر مستقر در نیویورک گفته بود در آن سال با بالاگرفتن موج خشونتی که از شهرک صدر- محل استقرار مقتدا صدر روحانی تندروی شیعه برخاسته است- صدها مرد ربوده، شکنجه و کشته شده اند.
سازمان عفو بین الملل نیز که دفتر مرکزی آن در لندن است در نامه ای که در آوریل ۲۰۰۹ (سه سال پیش) به نوری المالکی نخست وزیر عراق نوشت، خواستار حمایت این دولت از همجنس گرایان شد.
با وجود آن که همجنس گرایی در اسلام ممنوع و در جوامع عرب ناپسند و در بسیاری از کشورهای خاورمیانه غیرقانونی است، اما در عراق قانونی علیه آن وجود ندارد. هرچند که مقام های مذهبی آن را بشدت محکوم کرده اند. عبدالرحیم الرقابی، نماینده آیت الله علی سیستانی، بالاترین مرجع شیعیان عراق، این قتل ها را «حملات تروریستی» خواند. او به رویترز گفت: «باید با این پدیده ای که در میان جوانان شیوع یافته از طریق گفت و گو و با روش های مداراگرانه برخورد کرد نه با قتل و حذف فیزیکی.»
مقتدا صدر، رهبر تندروی شیعی که پیروانش اکثریت ساکنان شهرک صدر را تشکیل می دهند نیز روز شنبه در واکنش به کشتار نوجوانان هوادار ایمو، آنهارا «دیوانه و احمق» توصیف کرد اما گفت که با آنان باید تنها از راه های قانونی برخورد کرد. او نوشته است «آنان آفتی برای جامعه اسلامی اند و مسئولان باید با ابزارهای قانونی با آنان مبارزه کنند.»
ابوعلی الرباعی، از مشاوران عالی مقتدا صدر در شهرک صدر هرگونه دخالت پیروان صدر را در این جنایت ها تکذیب کرد. او گفت:«در این مورد و در موارد مشابه ما همیشه از روش های مسالمت جویانه و آموزشی برای اصلاح خطاها استفاده می کنیم. ما به هیچ وجه با گروه هایی که گفته می شود مسئول قتل این نوجوانان بوده اند ارتباط نداریم.»
در سال های پس از سقوط صدام حسین اکثر محله های بغداد شاهد نزاع شدید شبه نظامیان مذهبی شیعه با سنی ها بود و در بسیاری از آن ها قوانین پوشش اسلامی برقرار شد. اما به گزارش رویترز در حال حاضر دیگر از آن شبه نظامیان تا حد زیادی خبری نیست، بغداد آرام تر شده و بسیاری از نوجوانان به شیوه های غربی روی آورده اند، هرچند که جامعه همچنان محافظه کار است.
رویترز از قول مردم کوچه و خیابان های بغداد نوشته است آنها این خبر را از رسانه هاشنیده اند. بسیاری از آنان ضمن ابراز مخالفت با گسترش سبک «ایمو» در میان جوانان، کشتن آنان را راه درستی برای مقابله با آن ندانسته اند. عبدالله ۳۱ ساله به این خبرگزاری گفت:« یکی دو هفته پیش دیدمشان... یک عده دختر به سن دبیرستانی که باهم راه می رفتند، همه شان لباس سیاه به تن داشتند. چشم هایشان را به رنگ سیاه غلیظ آرایش کرده بودند و روی دست بندها و زنجیر کیف هاشان با اسکلت تزئین شده بود.»
او گفت:« اگر آنها فقط دوستان نزدیک هم باشند که با هم اشتراک عقیده دارند، حرفی نیست. اما اگر چیزهایی که درباره شان می شنویم، مثل این که خون همدیگر را می مکند یا شیطان می پرستند، درست باشد، در جامعه ما این چیزها قابل قبول نیست. اما به نظر من این فقط یک جور تمایل به تقلید از غرب است.»