انتخابات مجلس خبرگان رهبری جز دوره اول هرگز برای مردم مهم نبوده است. اما اصلاح طلبان پس از حذف های پی در پی از شوراها،مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری برای ایجاد تعادل در قدرت و هموار سازی بازگشت دوباره به صحنه، پیروزی او را به نفع خود مصادره کردند. اما اکنون نمی توانند از کنار گذاشته شدن او هم یک پیروزی بسازند. همچنان که روزی بازرگان گفته بود« آنجا که نبودن ما عین بودن ماست.» اکنون مرد همه فصول تنها، پست انتصابی ریاست مجمع تشخیص مجمع مصلحت را بر عهده دارد و در صورت برکناری از این سمت رسما دوران بازنشستگی اش آغاز خواهد شد و در همه اخبار از او به عنوان سابق یاد خواهد شد. مردی که ۳۲ سال همواره حاضر بود.
کم نیستند کسانی که امروز از خود می پرسند که آیا هاشمی رفسنجانی به پایان خط رسانده شد. و یا خودش خواست که نخواست که بیاید؟
پاسخ دقیق به این پرسش را شاید هاشمی هم نداند. اما او می داند که بازی در جمهوری روحانیون حذفی است. کم نبوده اند کسانی که پیش از این به کارگردانی او از صحنه حذف شده اند و اکنون خود او می داند بر مبنای این قاعده او نیز در مدار حذف قرار گرفته است و درخواست بازنشستگی، بیشتر به شوخی شباهت دارد. زیرا روحانیون تنها به حکم مرگ بازنشسته می شوند. از همین رو مهدوی کنی که ۳ سال از او مسن تر است در آستانه ۸۰ سالگی بر مسند ریاست تکیه زده است.
هاشمی رفسنجانی از لحظه ظهور آیت الله خمینی در تهران و تشکیل دولت موقت در صحنه ظاهر شد. اگر پیش از آن برای روحانیون چهره ای شناخته شده بود اما با قرائت حکم نخست وزیری مهندس بازرگان وارد صحنه شد. او تنها روحانی است که جز ولایت فقیه و ریاست قوه قضاییه همه مناصب ارشد در جمهوری اسلامی تجربه کرده است. او پس از مرگ سید محمد حسینی بهشتی در تیر ماه سال ۶۰ موفق شد به نزدیک ترین فرد به آیت الله خمینی تبدیل شود. در حالی که ریاست مجلس شورای اسلامی را بر عهده داشت، فرماندهی جنگ را هم بدست گرفت. پس از درگذشت آیت الله خمینی موفق شد در همین مجلس خبرگان و در روزی که دو چهره شاخص آن یعنی آیت الله علی مشکینی به عنوان رییس و محمد رضا مهدوی کنی رییس کنونی غایب بودند به عنوان نایب رییس ، حجت الاسلام سید علی خامنه ای را به رهبری برساند. در آن جلسه آیت الله علی مشکینی رییس وقت مجلس خبرگان به بهانه بیماری شرکت نکرد. مهدوی کنی هم که برای معالجه به لندن رفته بود در راه بازگشت در هواپیما خبر انتصاب رهبر جدید را شنید. گفته اند او باور نکرد و خواست تا زا تهران دقیق تر پرسیده شود. شاید نام دیگری جز آیت الله خامنه ای در خبر بعدی اعلام شود. امروز هاشمی وقتی از نامزدی انصراف داد و گفت برای این سمت و یا هر سمت دیگری پیر شده و به فکر بازنشستگی است،تاکید کرد که مهدوی کنی گزینه بهتری است. درحالی که ۳ سال از او پیرتر است و همه می دانند که از بیماری رنج می برد ، او حتی با صندلی چرخدار به مجلس آمد. رییس جدیدی که در ۳۲ سال گذشته تنها سه سمت اجرایی ریاست کمیته های انقلاب، وزارت کشور و نخست وزیری چند ماهه پس از کشته شدن رجایی و باهنر در شهریور ۶۰ را در کارنامه دارد. اما همواره از خود چهره ای پرقدرت اما در سایه به نمایش گذاشته است.
اما چرا هاشمی رفسنجانی باید حذف می شد؟ چرا مهدوی کنی گزینه بهتری است تا او که همواره گفته است نزدیک ترین فرد به رهبر جمهوری اسلامی است و هنوز هر سه شنبه با هم ناهار می خورند و درامور مهم با هم گفتگو می کنند ؟
در واقع هاشمی رفسنجانی بازی را نه به علی خامنه ای بلکه به سپاه پاسداران باخته است. کسانی که به جد معتقدند او جنگ را پایان داد در حالی که آنان می توانستند به پیروزی برسند. و او بود که جام زهر را به آیت الله خمینی نوشاند. به همین دلیل سناریو حذف هاشمی، پروژه تغییر مبنای مشروعیت سیاسی از مقبولیت روحانیت به اقتدار نظامیان است. کسانی که از دفتر رهبر تا سیاست، اقتصاد و فرهنگ را در اختیار گرفته اند. با در نظر گرفتن این نکته، می توان فهمید که هاشمی نه به طعنه بلکه به زیرکی به جانشین خود یادآوری کرده این سمت تشریفاتی است و همواره کسان دیگری آن را اداره کرده اند.
به این ترتیب باید از این پس منتظر هیچ حادثه ای در مجلس خبرگان جز تایید رهبری و درخواست قاطعیت بیشتر با دشمنان نبود. نه این که هاشمی جز این می خواست اما استقلال رای نسبی او ایجاب کرد تا از این سمت کنار گذاشته شود. و شخصی بر جای او تکیه کند که می تواند به تنروهایی نزدیک به رهبر میدان بیشتری بدهد. این که این روند تا خانه نشینی رسمی او ادامه پیدا خواهد کرد یا نه؟ بیش از آن که به اراده رهبر و جناح حامی او وابسته باشد، به تحولات آینده ایران و نحوه رویایی جمهوری اسلامی بستگی دارد. تا شاید در قامتی دیگر در صحنه ظاهر شود. البته شاید.