در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران که مناسبتهای اسلامی- شیعی و سیاسی مربوط به انقلاب ۱۳۵۷در آن جایگاه برجسته ای دارد، ۱۳آبان از جمله روزهای ویژه ای است که سه رویداد مهم انقلاب ایران در آن جای گرفته است.
۱۳ آبان ۱۳۴۳ تبعید آیت الله خمینی به ترکیه، ۱۳آبان ۱۳۵۷حمله نیروهای نظامی حکومت پهلوی به دانشجویان و دانش آموزان معترض در دانشگاه تهران و سرانجام ۱۳ آبان ۱۳۵۸ تسخیر سفارت ایالات متحده آمریکا توسط دانشجویان انقلابی پیرو خط امام. هرچند که ۱۳ آبان و یا روز دانش آموز در ایران بیشتر با رویداد گروگانگیری ۴۴۴ روزه دیپلماتها و کارکنان سفارت آمریکا که به بحرانی بین المللی انجامید شناخته شده است .
در سی امین سالگرد آن روز تاریخی اما صحنه سیاسی ایران چنان دچار تغییر شده است که بازیگران اصلی آن عرصه تاریخی به سرنوشتی غیر قابل پیش بینی دچار شده اند. محمود احمدی نژاد از اعضای پیشین انجمنهای اسلامی دانشجویان که به گفته برخی از دانشجویان تسخیر کننده سفارت آمریکا از ابتدا مخالف تسخیر این سفارتخانه بوده در جایگاه ریاست جمهوری ایران و در پی برگزاری انتخاباتی پر حرف و حدیث نشسته است .
وی که در سخنرانی های عمومی و اظهار نظرهای رسمی اما آمریکا را شیطان بزرگ می خواند ، چندی پیش پنجمین سفر سالیانه متوالی خود به ایالات متحده را پشت سر گذاشت و از این مهمتر و به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی گام هایی که وی برای نزدیکی ،جلب نظر و مذاکره با دولتمردان آمریکایی برداشته در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه بوده است .
اما از سوی دیگر بسیاری از رهبران دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و تسخیر کنندگان سفارت آمریکا همچون محسن میر دامادی و محسن امین زاده هم اکنون به اتهام تلاش برای ایجاد انقلابی مخملی در ایران با حمایت بیگانگان بویژه آمریکا زندانی اند. پیش از این نیز برخی از این دانشجویان همچون عباس عبدی و ابراهیم اصغرزاده در قامت اصلاح طلبانی نوگرا و حاضر به گفتگو و حتی عذر خواهی از گروگانهای پیشین خود به این سرنوشت دچار شده بودند. محمد موسوی خوئینی ها از چهره های با نفوذ جناح اصلاح طلبان و از رهبران روحانی دانشجویان پیرو خط امام نیز هم اکنون از سوی محمد علی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران ، محمد حسین صفار هرندی، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی و برخی دیگر از چهره های برجسته اصولگرایان به تلاش برای حذف ولایت فقیه ، تغییر حکومت ، ایجاد آشوب و بلوا در کشور و هدایت نامزدهای معترض به نتایج انتخابات متهم می شود.
اما ۱۳ آبان ۱۳۸۸ از جنبه دیگری نیز اهمیت ویژه ای یافته است. جنبش اعتراضی مردم پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که بیشتر بنام جنبش سبز شناخته شده ، مناسبتهای حکومتی را فرصتی مناسب برای اظهار وجود و تداوم خود یافته است ،آنچنان که در روز قدس این حضور، روز قدسی متفاوت از سالهای پیش از آن را رقم زد.
بیانیه اخیر میر حسین موسوی که در آن از ۱۳ آبان به عنوان سبزترین روز سال نام برد ، پیام مهدی کروبی و اعلام حضور وی در مراسم امسال ۱۳ آبان ، حمایت برخی از مراجع تقلید از حضور اعتراضی مردم و آمادگی معترضان از طریق استفاده از شبکه های اجتماعی برای حضوری گسترده در این روز نیز بر متفاوت بودن ۱۳ آبان ماه امسال با سالهای پیش از آن دلالت دارد.
اما از سوی دیگر ، چنانچه تهدیدهای مکرر مقامات سیاسی، قضائی و نظامی جمهوری اسلامی بویژه دو اطلاعیه اخیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی و اظهارات دادستان تهران مبنی بر مقابله با حرکتهای اعتراضی و خارج از چارچوب مراسم حکومتی در این روز را به این مسائل بیافزاییم ؛ این پرسش مطرح می شود که آیا باید شاهد اضافه شدن ۱۳ آبان ۱۳۸۸ به ۱۳ آبانهای تاریخی دیگر ایرانیان بود؟