همزمان با انتشار اخباری مبنی بر اعتصاب غذای دوازده زندانی عقیدتی و سیاسی ایران، «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» خواستار آزادی زندانیان عقیدتی شده است که به طور غیرمنصفانه بازداشت شده اند.
«کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» روز ۳۰ خرداد ( ۲۰ ژوئن ) با انتشار بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی عمیق نسبت به جان زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می برند، اعلام کرد مقامات جمهوری اسلامی مسئول جان زندانیانی هستند که اعتصاب غذا کرده اند و آن ها باید برای محافظت از جان زندانیان سیاسی و عقیدتی، همه قدم های لازم را بردارند.
بنا به گزارش های رسیده از ایران، دوازده زندانی عقیدتی سرشناس در اعتراض به مرگ هدی صابر و هاله سحابی، فعالان ملی مذهبی که اخیراً کشته شده اند، از روز ۲۸ خرداد دست به اعتصاب غذای نامحدود زده اند.
هادی قائمی، سخنگوی این سازمان مدافع حقوق بشر تاکید کرده است نگرانی های این افراد مشروع می باشد و مقامات در مورد مرگ صابر و سحابی، باید تحقیقات قابل باوری انجام دهند تا متخلفان پاسخگو باشند.
هاله سحابی، فعال حقوق زنان و دختر عزت الله سحابی در اوایل ماه خرداد که برای حضور در مراسم خاکسپاری پدرش از زندان به مرخصی آمده بود، بر اثر ضرب و شتم ماموران امنیتی در این مراسم، بر اثر حمله قلبی درگذشت.
هدی صابر، روزنامه نگار و فعال ملی مذهبی زندانی نیز که چند روز بعد در اعتراض به مرگ هاله سحابی اعتصاب غذا کرده بود، روز ۲۰ خرداد بر اثر عدم دسترسی به خدمات پزشکی در بهداری زندان و ضرب و شتم مقامات زندان، درگذشت.
آقای قائمی افزوده است بلندپایه ترین مقامات ایران، از آیت الله خامنه ای به پایین، مسئول سلامت و امنیت این اعتصاب کنندگان هستند.
در بخشی از بیانیه کمپین آمده است «مقامات ایران سابقه سیاهی در باعث شدن مرگ زندانیان عقیدتی – سیاسی از طریق بدرفتاری جسمی و یا کوتاهی در درمان آن ها را دارند».
شیرین عبادی، برندۀ جایزۀ نوبل صلح و وکیل حقوق بشر به این کمپین گفته است: «مجموعه این عوامل نشان می دهد که حکومت در سنوات مختلف قصد جان زندانیان سیاسی را می کند. یعنی وقتی که یک زندانی سیاسی حاضر به تمکین و مصاحبه و اقرار دروغین نمی شود به انحا مختلف سعی می کننداو را بشکنند و یکی از این انحا آزار واذیت جسمی است که در برخی موارد منجر به فوت می شود چنانکه در مورد زنده یاد هدی صابر این اتفاق افتاد. »
خانم عبادی افزوده است: «آنچه در ایران اتفاق می افتد، در حقیقت سیستماتیک است و یک سهل انگاری سهوی نیست و فقط توسط چند مامور دون پایه زندان اتفاق نمی افتد زیرا اگر به وسیله چند مامور دون پایه زندان این اتفاق ها می افتاد، حداقل بعد از اولین و دومین قتل، جمهوری اسلامی دستور رسیدگی می داد و خاطیان را تنبیه می کرد و لیکن دیدیم که هیچگاه کسی محکوم نشد.»
براساس آماری که در بیانیه «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» منتشر شده است، از سال ۱۳۸۲ ( ۲۰۰۳ ) تاکنون، حداقل هجده زندانی سیاسی و عقیدتی جان خود را در زندان از دست داده اند. هفت تن از این زندانیان پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ کشته شده اند.
این سازمان مستقر در آمریکا ضمن اشاره به بازداشت تعداد زیادی از برجسته ترین وکلا، روزنامه نگاران، فعالان و مدافعان حقوق بشر از زمان انتخابات سال ۱۳۸۸ تاکنون، خواستار آزادی فوری همه زندانیان عقیدتی – سیاسی شده است، که به صورت غیرعادلانه محکوم شده اند و این دوازده زندانی که اعتصاب غذا کرده اند نیز از آن جمله اند.
تعدادی از فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران خارج از کشور نیز با ارسال پیام هایی نسبت به اعتصاب غذای زندانیان ایران و سلامت و امنیت آن ها ابراز نگرانی و با آن ها ابراز همبستگی کرده اند.