روزنامه دیلی میل در گزارشی نوشت: حکم اعدام زینب سکانوند دو روز پس از آن اجرا شد که او جنین مرده ای را به دنیا آورد. زینب در دوره ای که در انتظار اجرای حکم اعدام بود با یک زندانی ازدواج کرده بود.
زینب سکانوند در ۱۵ سالگی مجبور به ازدواج با همسری شد که او را آزار می داد. او پس از اعتراف زیر شکنجه در ۱۷ سالگی به اتهام قتل همسرش در سال ۱۳۹۱ زندانی شد.
اعدام این دختر ۲۴ ساله به دلیل حاملگی ممکن نبود و به محض زایمان مقامات دستور اعدام او را در ارومیه صادر کردند.
«عفو بین الملل» چند روز پیش از اعدام زینب سکانوند به ایران نسبت به این اقدام هشدار داده بود، زیرا او از روند عادلانه قضایی محروم بود.
عفو بین الملل در پی خبر اعدام در توییتی نوشت: «امروز صبح، زینب ۲۴ ساله در ایران اعدام شد. او هنگام بازداشت نوجوان بود و پس از یک دادگاه ناعادلانه محکوم شده بود. او گفته بود که پلیس ها در بازداشتگاه شکنجه اش کرده بودند.»
زینب پس از قتل همسرش ۲۰ روز در پاسگاه پلیس در بازداشت بود و توسط ماموران مرد هدف ضرب و شتم قرار گرفته و به قتل همسرش اعتراف کرده بود.
به گزارش عفو بین الملل، همسر زینب او را ماه ها به طور جسمی و لفظی آزار می داد و تقاضای او برای طلاق را رد می کرد.
«دیده بان حقوق بشر» می گوید در جریان دادرسی پرونده ادعاهای زینب درباره کتک خوردن و رفتار آزار دهنده همسرش پذیرفته نشد.
عفو بین الملل از عدم دسترسی زینب به وکیل خبر داده و نوشته دادگاه گزارشی مشروع درباره «رشد عقلی و بلوغ» زینب ارائه نداده است.
زینب وقتی به ۱۸ سالگی رسید از حق فرجام خواهی به رای دادگاه محروم شد. او می توانست بر مبنای اصلاحات قوانین جزایی درخواست تجدیدنظر کند زیرا دادرسی در دوره ای انجام گرفته بود که او زیر سن قانونی بود.
ایران به عنوان امضا کننده «کنوانسیون حقوق کودک» موظف است حکم اعدام برای متهمان زیر ۱۸ سال را غیرقانونی اعلام کند.