یادداشتی در واشنگتن تایمز از اِل تاد وود، تاجر بازار سهام وال استریت
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در سخنرانی اش درباره ایران در کالیفرنیا، گفت: «سطح فساد و ثروت در میان رهبران ایران نشان می دهد که ایران بیشتر توسط چیزی شبیه مافیا اداره می شود تا یک حکومت.»
«سازمان شفافیت بین الملل» در گزارش سال گذشته اش ایران را در رتبه ۱۳۰ در میان ۱۸۰ کشور جهان قرار داد و اعلام کرد رژیم دارای شفافیت پایین و فساد بالا است.
علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، فساد را اژدهای هفت سر توصیف کرده و گفته است یک سرش را می زنی با شش سر دیگر حرکت می کند.
اما پدرام سلطانی، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران، می گوید: «متجاوز از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان از گردش های مالی اقتصادی کشور زیرزمینی است و خارج از رصد مالیاتی است و عملا به صورت پولشویی انجام می شود.»
او در واقع خامنه ای را متهم می کند، اما خامنه ای روحانی را مسئول می داند.
روزنامه کیهان وابسته به ولی فقیه به نقل از رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس اعلام کرد: «بیش از ۳۰ میلیارد دلار ارز در طول ماه های پایانی سال ۹۶ از کشور خارج شده است.»
پرسش اساسی این است: روحانی که از محل برجام تنها ۳ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کرده بود، چگونه آن را ده برابر کرد؟
غلامحسین محسنی اژه ای، معاون قوه قضاییه، وقتی از بازداشت چند نفر در ارتباط با فساد خبر داد، به روشنی قصد سفیدنمایی فعالیت های حکومت را داشت.
پیشینه جمهوری اسلامی مملو از اختلاس ۱۲۳ میلیارد تومانی و فساد ۳۰۰۰ میلیارد تومانی است.
رکورد فساد در سال ۲۰۱۳، در یک محموله نفتی به ارزش ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون یورو هنوز شکسته نشده است. در سال ۲۰۱۵، یک اسکله نفتی به ارزش ۱۲۴ میلیون دلار به فهرست فساد رژیم افزوده شد. فساد در سال ۲۰۱۶، با تخلفات مالی به ارزش ۸ هزار میلیارد تومان در صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه ادامه پیدا کرد.
کوس رسوایی جمهوری اسلامی بلند نواخته می شود و به یک بلای بین المللی تبدیل شده است. اژدهای هفت سر، عملیات تروریستی و جاسوسی در منطقه و جهان را در دست گرفته است. زمان آن است که جامعه جهانی از این پیشینه فریب و فساد مطلع شود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
