گزارشی از نجمه بزرگمهر در وبسایت روزنامه فاینشنال تایمز
این روزها ایرانی ها از اقشار مختلف این سوال را می پرسند که آیا شمارش معکوس جمهوری اسلامی ایران شروع شده است؟ آن ها معتقدند دگرگونی نظام حاکم در آینده ای نه چندان دور یک امر اجتناب ناپذیر است. یک تاجر می گوید: «به بن بست رسیده ایم. مشکل این است که اگر جمهوری اسلامی خودش را اصلاح کند چیزی از آن باقی نمی ماند و اگر نخواهد خود را اصلاح کند، می میرد.»
طی دو دهه گزارشگری برای فاینشنال تایمز، هیچ وقت چنین سطحی از عصبیت و یاس را در میان جامعه تجار، سیاسیون، هنرمندان و مردم عادی به خاطر ندارم. نگرانی همه این است که اصلاحات در هر حوزه ای از اقتصاد و مسائل اجتماعی تا سیاست داخلی و خارجی ممکن است هرگز اتفاق نیافتد. درک افکار عمومی از شرایط از واقعیت موجود هم تیره تر است. شیدا، زن جوان شاغل در یک سالن زیبایی، می گوید: «فقط من نیستم که کلا ناامید شده ام. تمام مشتری های من بی روحیه و افسرده اند. ما در این کشور محکوم به فنا هستیم.»
این سرخوردگی ناشی از یک رشته ناکامی های داخلی و خارجی در پی بالا رفتن انتظارات مردم پس از امضای توافق هسته ای با قدرت های جهانی در سال ۲۰۱۵ است.
اما جایگزین واقع بینانه برای نظام کنونی حاکم چیست؟ مردم می دانند که تقریبا چنین چیزی وجود خارجی ندارد. نسل اول جمهوری اسلامی که آیت الله خامنه ای تجلی آن است، بعید است به هیچ گونه اصلاحات عمده ای تن بدهد.
تغییر عمده ای هم در سیاست منطقه ای کشور قابل تصور نیست. برخورد با فساد محدود است. شایعاتی جریان دارد که در صورت از کنترل خارج شدن نارضایی عمومی یا در پی نبرد قدرت بر سر جایگزینی رهبری، سپاه پاسداران آماده مداخله است.
استفاده گسترده مردم از رسانه های اجتماعی در جستجوی اخباری از بی عدالتی در نظام اسلامی به حس استیصال عمومی دامن می زند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
