یک ماه از اعتصاب هزاران کارگر پروژه‌ای نفت در مراکز نفت و گاز ایران گذشت. به گزارش دو تشکل کارگری، در حال حاضر بیش از ۲۰ هزار کارگر پروژه‌ای در بیش از ۱۲۰ واحد صنعتی در اعتصاب به سر می‌برند.
کانال تلگرامی «شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» با اشاره به «اعتصاب ۹۰ درصدی» همکاران خود در مراکز نفت و گاز از جمله عسلویه، مطالبات «جدی و فوری» آنها را افزایش دستمزد، ۱۴ روز کار۱۴ روز استراحت و حذف پیمانکاران ذکر کرد.
«شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث)» نیز در کانال تلگرامی خود از «سرکوب صدای» کارگران ارکان ثالث از سوی «مدیریت فاسد نفت» انتقاد کرد و بر «اتحاد با اعتصابات سراسری کارگران نفت»، و ادامه اعتراضات تا زمان تحقق مطالبات‌شان تاکید کرد.
کارگران اعتصابی پروژه‌ای از ابتدای اعتصاب خواستار حذف کامل شرکت‌های پیمانکاری، تغییر اساسی در دستمزدها و بازگشت به کار بی قید شرط و فوری کارگران اخراجی و تعلیقی ذکر کرده‌اند.
بهبود شرایط ایمنی محیط کار و شرایط خوابگاه‌ها نیز از دیگر مطالبات کارگران پروژه ای است که در اعتصاب به سر می‌برند.
به نوشته شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی نفت(ارکان ثالث)، کارگران معترض هشدار داده‌اند که «در برابر زورگویی‌ها و فضای پادگانی» ایستاده‌اند و «در صورت تداوم سرکوب‌گری‌ها و زورگویی‌ها» به اعتراضات خود از جمله در قالب «تعطیلی کار و تولید» ادامه خواهند داد.
در بخشی از بیانیه این شورا آمده است که «ترتیباتی امنیتی و کاملاً ضد کارگری» می‌خواهد «فضای امنیتی حاکم بر محیط های کاری را تبدیل به نمایی کند که در آن کارگران با نادیده گرفتن حقوق اولیه خود، قهرمانان و فداکاران تولید و شرایطی شوند که سود آن به جیب عده ای چپاول‌گر می‌رود که مسبب فقر و فلاکت و بی حقوقی موجودند.»
فقر و بیکاری از عوامل دخیل در خودکشی کارگران و خانواده‌های آنها ذکر شده است.
در همین حال، تعمیر نشتی «کندانسور توربین نیروگاه رامین اهواز» با فداکاری دو کارگر تکنسین ، موجب انتقاداتی درباره «شرایط بسیار غیرانسانی» و «کارهای طاقت‌فرسایی» شد که کارگران به آنها تن می‌دهند.
کارگران در مناطق مختلف ایران در سالیان اخیر بارها در اعتراض به شرایط معیشتی خود دست به اعتراض و اعتصاب زده‌اند.
این اعتراض‌ها به طور عمده مربوط به پرداخت نشدن به موقع دستمزدها، حق بیمه، پایین بودن دستمزدها، اخراج نیروی کار و همچنین ادامه سیاست خصوصی‌سازی بوده است.
