ویدا حاجبی، نویسنده ایرانی در سن ۸۱ سالگی در پاریس درگذشت.
ویدا حاجبی تبریزی در دهه ۳۰ به فرانسه رفت و در پی آشنایی با یک پسر دانشجوی ونزوئلایی، این کشور آمریکای جنوبی را برای تحصیل در رشته معماری برگزید. خانم حاجبی در ونزوئلا به جریانهای چپگرا و کمونیستی پیوست و پس از آن در چند کشور از جمله کوبا، الجزایر و چکسلواکی فعالیتهای سیاسی خود را ادامه داد.
در بازگشت به ایران به ظن رابط بودن بین گروههای چپگرای بینالمللی با چپگرایان ایرانی دستگیر و زندانی شد. او در زندان به سازمان «چریکهای فدایی خلق» پیوست و تا پس از انقلاب ۱۳۵۷ نیز در آن عضویت داشت.
ویدا حاجبی در پی مخالفت با سیاستهای چریکهای فدایی در تبعیت و هماهنگی با سیاستهای آیتالله خمینی، از این سازمان کمونیستی اخراج شد و با آغاز دستگیری و سرکوب گروههای سیاسی چپ، بار دیگر ایران را ترک کرد.
کتاب «داد بیداد» که خاطرات زندانیان سیاسی زن است یکی از مهمترین اثرهای او و یکی از اسناد مهم درباره رویه سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک) با زندانیان سیاسی است.
ویدا حاجبی در دوران تحصیل در فرانسه با فرح پهلوی، آخرین ملکه ایران همدانشگاهی بود و با یکدیگر ارتباط نزدیکی داشتند.
