خلاصه ای از مقاله آرین طباطبایی در وبسایت بولتن
پس از توافق هسته ای ایران با قدرت های جهانی آن چه کمتر به آن پرداخته شده چشم انداز تعاملات علمی و فنی میان تهران و واشنگتن بوده است.
سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری رییس جمهوری ایران، در سفر اخیر به نیویورک به همراه حسن روحانی از طرح خود برای خصوصی سازی انستیتوهای پژوهشی ایران و گشایش های آکادمیک برای همکاری با نهادهای خارجی از جمله در برنامه های فضایی خبر داد.
به نظر می رسد رهبر جمهوری اسلامی در جایی که پای منافع ملی ایران مطرح باشد مشکلی با رابطه با غرب نداشته باشد.
دانشجویان دانشگاه های ایران از جمله صنعتی شریف در دانشگاه های مطرح آمریکا مشغول فعالیت هستند.
جوانان در ایران پیشاپیش نسخه ایرانی «آمازون»، «اوبِر»، «ایر بی اند بی»، و «سیلیکون ولی» را راه اندازی کرده اند.
یکهزار و پانصد دانشمند و مهندس هسته ای ایرانی بیش از هر کسی خواستار همکاری بین المللی از جمله در حوزه های حفاظت رادیواکتیو، آمادگی و واکنش اضطراری، مدیریت ضایعات هسته ای و مواد رادیواکتیو هستند.
یکی از اهداف بخش سلامت و درمان در ایران پس از تحریم ها تولید ایزوتوپ های پایدار برای استفاده در رادیوتراپی، رادیوگرافی و مصارف غیر پزشکی است.
اعضای جامعه علمی آمریکا مشوق همکاری های مستقیم علمی ایران و آمریکا هستند و معتقدند این امر به افزایش اعتماد میان دو کشور کمک می کند.
همکاری فضایی بین ایران و آمریکا با توجه به تسلط سپاه پاسداران بر برنامه های فضایی ایران در کوتاه مدت بعید به نظر می رسد.
رییس جمهوری ایران با نزدیک شدن به زمان انتخابات باید این را در نظر داشته باشد که از همکاری های دو کشور بیش از همه جامعه مدنی ایران، جوانان و زنان بهره مند خواهند شد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
