واشنگتن پست زير عنوان «ايرانيان خبر ندارند کاسترو عاقبت آنان را جدی گرفته است» می نويسد هشدارهای فيدل کاسترو درباره بالا گرفتن زمينه های وقوع جنگی ميان آمريکا و ايران، کوبا را با نگرانی های راجع به قيامت اتمی روبرو ساخته است. هرچند که پيش بينی های هشدار دهنده اين چهره سرشناس انقلابی درجائی که مسئله حائزبيشترين اهميت است، یعنی ايران، به ندرت انعکاسی پيدا کرده است.
رهبر سابق کوبا در ماه ژوئيه از چهارسال گوشه نشينی بيرون آمد، و پيش بينی کرد که جنگ پيش ازپايان گرفتن مسابقات جام جهانی فوتبال رخ ميدهد، و حالا قريب دوماه از آن زمان گذشته است.
او از آن پس به توصيف تلاش هائی پرداخته است که آمريکا واسرائيل انجام می دهند تا ايران نتواند تسليحات اتمی بسازد، و پافشاری توام با بی اعتنائی ايران را تذکر می دهد که گفته است فقط در کار توليد انرژی اتمی است و ازحق انجام چنين کاری برخورداراست.
کاسترو ضمن يادآوری اشاره های بعضی از تحليلگران اسرائيلی و آمريکائی به پيشدستی در حمله ای به ايران می گويد اين جبهه گيری ها جهان را درلبه نابودی قرارداده است.
کاسترو می گويد جنگ اتمی، حتی ميان ضعيف ترين قدرت های اتمی، برای نابودی کافی است، و نسل بشر ناپديد خواهد شد.
هشدارهای اتمی اين رئيس جمهوری سابق ۸۴ ساله را مجددا به صحنه جهانی بازگردانده است. اما بحث های راجع به قيامت اتمی در خود ايران، هيچگونه پوششی رسمی، و يا نوعی ديگر، نداشته است. از ميان ۲۰ نفری که ظرف چند روزاخير در پايتخت ايران با آنها مصاحبه شد، هيچکدام از کارزار کاسترو با خبر نبودند، و بسياری نمی دانستند چه برداشتی می توانند داشته باشند.
مسعود کرمانی، معلمی ۲۹ ساله در تهران گفت «اين می تواند بدان معنا باشد که رهبر سابق کوبا خدا را یافته است. کرمانی گفت انسان وقتی پير و به مرگ نزديک می شود بيشتر راجع به قيامت حرف می زند. کاسترو پس از مدتی مديد که دين را انکار می کرد حالا مثل يک قديس حرف می زند.»
ديگران گفتند راجع به پيش بينی های کاسترو چيزی نشنيده اند اما خطر را دست کم نمی گيرند. محمد رضا رازقی، دانشجوی ۲۳ ساله می گويد ايران بايد هر اظهارنظری را جدی بگيرد، صرفنظر از اينکه نظر دهنده کيست.
رامين مهمانپرست، سخنگوی وزارت امورخارجه ايران پاسخی ديپلماتيک می دهد و می گويد قابل فهم است که چرا برخی نگران هستند اما ما امکانی برای عمليات نظامی در منطقه نمی بينيم. دوستان ما ضرورتی ندارد که نگران باشند. مهمانپرست با تاکيد می گويد ايران به قدر کافی قدرتمند است.
در حاليکه ايرانيان ممکن است بخود مطمئن باشند اما کوبائی ها می گويند نگرانند. روبرتو مورنو، کارگر ۴۷ ساله يک فروشگاه دولتی در هاوانا ضمن ابراز نگرانی می گويد فيدل ديوانه نيست، و در مورد مسائل سياسی به ندرت اشتباه می کند.
کاسترو يک متحد ديرين ايران است و در سال ۲۰۰۱ (۱۳۷۹) از آن کشور ديدن کرده است. با اينحال ايرانيان جوان تر کم تر او را می شناسند، و خبرهای وسائل ارتباط جمعی در ايران اخيرا بيشترمحدود به حدس و گمان در باره سلامتی او بوده است.
کاسترو می گويد اين هفته بخصوص خطرناک است زيرا آژانس بين المللی انرژی اتمی در گزارش دوشنبه خود از اينکه عمليات نظارتی اش بر فعاليت های اتمی ايران محدود شده است، شکايت می کند، مسئله ای که به عقيده رهبر سابق کوبا می تواند به تحريم های سازمان ملل متحد منجر شود.
کاسترو روز جمعه به هزاران دانشجوی کوبائی که در محوطه دانشگاه هاوانا جمع شده بودند گفت چنين تحريم هائی می تواند به آمريکا و اسرائيل حق بستن راه و تفتيش کشتی های ايران را بدهد. اوميگويد ايران هيچگاه چنين وضعيتی را نمی پذيرد و منازعه ناشی از آن می تواند اتمی شود.
مردم در ايران ازهشدارهای کاسترو درباره برنامه اتمی تهران خبر ندارند
