کانزاس سيتی استار، همزمان و همراه با بسياری ديگر از روزنامه های آمريکائی يک گزارش خبرگزاری آسوشيتد پرس را نقل می کند که برنامه گردهم آئی مجدد گروگان های پيشين آمريکائی در ايران، و اين بار در سی امين سالگرد آزاد شدنشان، موضوع اصلی آن است.
اين گزارش با يادآوری لحظاتی از بازگشت باری روزن (Barry Rosen) يکی از گروگان ها به آمريکا آغاز می شود، که به محض رسيدن به فرودگاه، همسر و دو فرزند خردسالش را در پايان يک دوره اسارت ۴۴۴ روزه در آغوش می گيرد، و بعد همراه با ديگر اسيران آزاد شده، سوار براتوبوس، از جاده ای مزين به روبان های زرد مظهرهم بستگی و آرزوی آمريکائيان برای آزادی آنان، درميان جمعيتی که فرياد آمريکا، آمريکا سرداده بودند، راهی وست پوينت (West Point) محل استقرار قديمی ترين و معتبرترين دانشکده افسری آمريکا در حومه نيويورک می شود.
آقای روزن، اکنون پس از گذشت ۳۰ سال جزو گروگان های سابقی است که به دعوت اين دانشکده افسری به صحنه آزادی تاريخی شان در روز بيستم ژانويه ۱۹۸۱ بازمی گردد تا در ديداری که يادآور دوستی ها و صميمت ها وهم بستگی هایشان خواهد بود، خاطرات و نتيجه گيری های خود را با دانشجويانی درميان بگذارند که در ايام اسارت آنان هنوزمتولد نشده بودند.
افراد درگير در ماموريت نافرجام نظامی برای آزاد سازی گروگان ها نيز که سقوط يک هلی کوپتر منجر به کشته شدن هشت نفر از آنان شد، به آئين های خصوصی اين گردهم آئی دعوت شده اند.
آقای روزن، که هنگام گروگان گيری وابسته مطبوعاتی سفارت آمريکا در تهران بود، می گويد حرف زدن در باره دوران اسارتش را، گرچه گاه بسيار دردناک است، بدان جهت مهم و ضروری می داند که مردم، و حتی خود او بتوانند چون و چرای وقايعی را که رخ داد درک کنند.
آقای روزن می گويد ايران هميشه وهمه جا با من خواهد بود.