نيويورک تايمز در سرمقاله ای زير عنوان "شين بائر و جاشوا فتال را آزاد کنيد" می نويسد شين بائر و جاشوا فتال ۷۵۵ روز را در زندان ظالمانه اوين تهران گذرانده اند. آنان حتی نبايد دستگيرمی شدند چه رسد به اينکه برای مدتی اين چنين طولانی محبوس نگاه داشته شوند.
اکنون که جهان اسلام ماه مبارک رمضان را برگزار می کند، مقامات ايران بهتر است با ابراز شفقت و ادای احترامی واقعی به عدالت، اجازه دهند آنان به خانه هايشان بازگردند.
مقامات ارشد ايران بارها اين انتظار را بوجود آورده اند که اين دو مرد به زودی آزاد می شوند. دو هفته پيش علی اکبر صالحی وزير امورخارجه گفته بود اميدوار است محاکمه آنان به گونه ای پيش برود که منجر به آزاديشان بشود. اما روز شنبه، در پی محاکمه ای نمايشی، مقامات قضائی به ناحق اين دو آمريکائی را به هشت سال حبس برای ورود غيرقانونی و جاسوسی محکوم کردند.
سارا شورد، نامزد آقای بائر، که ۱۴ ماه در حبس بود تا آزاد شد، می گويد عبور آنان از يک ناحيه مرزی عراق، که فاقد علائمی مشخص بود، تصادفی و آنهم صرفا به سبب اشارات يک مرزبان انجام گرفت که از آنان خواسته بود پيش او بروند. در مورد اتهام جاسوسی نيز ايران هيچ مدرکی ارائه نداده است که ثابت کننده چنين ادعائی باشد.
هنگامی که خانم شورد در سپتامبر گذشته به دلائل پزشکی و سپردن وثيقه ای ۵۰۰ هزار دلاری آزاد شد ما با قيد احتياط اميدوار بوديم که تهران ممکن است در جستجوی راهی برای پايان دادن به اين ماجرای ظالمانه و گمراه کننده باشد. رهبران ايران مدعی اند پرونده دست قوه قضائيه است و قوه قضائيه قوه ای مستقل است. اما شکی نيست که از اين قوه برای مقاصدی سياسی سوء استفاده می شود.
خصومت ميان واشنگتن و تهران مسلما عاملی اثر گذار است و رهبران ايران ممکن است اميدوار باشند که از اين دو مرد به عنوان ابزاری برای چانه زدن های بعدی استفاده کنند. در همين حال بنظر می رسد اين پرونده در يک جنگ داخلی شديد ميان جناح های مختلف در کادر رهبری ايران گير کرده باشد که رو بروز بر عدم کارآئی دولت می افزايد. اما آيت الله علی خامنه ای، رهبر ارشد، اين قدرت را دارد که آنان را آزاد کند.
بهانه ای مشروع وجود ندارد که چنين اقدامی انجام نگيرد. آقای بائر و آقای فتال بايد فورا آزاد شوند.
