تايمز لندن زير عنوان"فقط چين قدرت فلج کردن ايران را دارد - و غرب اين را ميداند" می نويسد هيلاری کلينتون از نخستين حضورش در مقام وزيرامورخارجه آمريکا دربرابر کميته روابط خارجی سنای اين کشور برای هشداری مجدد در مورد "تحريم هائی فلج کننده" عليه ايران استفاده کرد.
از آوريل گذشته که وی نخستين بار واژه "تحريم های فلج کننده" را مطرح ساخت اين واژه به شاخصی معرف تهديد به اقدامی بين المللی عليه يک تهران متمرد مبدل شده است.
بنيامين نتانياهو نخست وزيراسرائيل اين واژه را اين هفته هنگامی که به مسکو ميرفت تا از روسيه خواستار حمايت از متوقف ساختن ايران در پيگيری مسير مورد ظن تسليحات اتمی شود تکرار کرد. آقای نتانياهو گفت بايد تحريم هائی فلج کننده در مورد ايران وضع شود، همانطور که کلينتون وزير امور خارجه آمريکا گفته است. ما به تحريم هائی فلج کننده احتياج داريم.
اما چنين اقدامی ممکن است چيزی بيشتراز يک خيال آسان نباشد. اول از همه اتخاذ تصمياتی شديد به سبب مخالفت مصمانه چين بعيد بنظر ميرسد. دوم اينکه احتمالا ثابت خواهد شد چنين اقدامی ثمر بخش نخواهد بود، وحتی می تواند به شروع جنگی منجر شود که هدف اجتناب از آن بوده است.
"فلج کننده" تعريفی ديگربرای منعی کامل عليه واردات فرآورده های نفتی ايران بخصوص بنزين است. جمهوری اسلامی دارای دومين ذخائر بزرگ شناخته شده نفتی است که قريب يازده درصد از کل ذخائر جهان را تشکيل ميدهد. اما کمبود پالايشگاههايش به معنای نياز به وارد کردن قريب چهل درصد از فرآورده های نفتی است. بسياری درغرب اين را نظير پاشنه آشيل نقطه ضعف و آسيب پذيری تهران ميدانند.
قوانين ويژه هدف گرفتن واردات بنزين ايران از تصويب هر دو مجلس کنگره آمريکا گذشته است، هرچند که اين دومصوبه بايد در کنفرانس مشترک مجلس نمايندگان و سنا تلفيق، و با تدوين متنی واحد برای امضای رياست جمهوری به کاخ سفيد فرستاده شود. فرانسه نيز احتمال تحريم های مرتبط با بخش انرژی را در سازمان ملل متحد مطرح ساخته است.
اما چين که قريب پانزده درصد از نفت مورد نياز برای اقتصاد درحال رشد خود را از ايران وارد ميکند تقريبا قطعی است که از قدرت وتوی خود درسازمان ملل متحد برای جلوگيری از اتخاد چنين تصميماتی استفاده خواهد کرد.
رهبران اپوزيسيون در داخل ايران نيز عليه تحريم بنزين صحبت کرده اند و ميگويند مردم ازچنين تحريمی صدمه می بينند نه خواص حاکم.
پس پشت سراين تلاش غرب برای تحريم هائی فلج کننده چيست؟ مسلما نخستين هدف اجتناب از جنگی ويرانگر است که می تواند از پيشدستی اسرائيل و يا آمريکا در حمله ای به مراکز اتمی ايران ناشی شود.
اما استراتژی غرب در عين حال چين را تنها کشوری می شناسد که ممکن است از قدرت وادار ساختن ايران به تغيير مسير برخوردار باشد.
ديپلمات های درگير در مذاکرات شش قدرت در مورد ايران اکنون تاکيد را بر وحدت گذاشته اند که به معنای حفظ چين در کنار بريتانيا، فرانسه، آلمان، روسيه و آمريکا، ورای توافق برسر تصميمات جديد وعملی اين گروه است.
يک شرکت کننده در مذاکرات ميگويد تجربه حاصل از سه دور تحريم های قبلی محدود سازمان ملل متحد نشان ميدهد تهران فقط يکی دو هفته قبل از رای سازمان ملل متحد شروع به وحشت ميکند و اين موقعی است که مقامات ايران سرانجام درمی يابند چين با تصميمات جديد همراه ميشود و آنان بايد وضعيت را برای رهبرارشد تشريح کنند.
وحشت تهران از تحريم های فلج کننده به تصميم چين بستگی دارد
استراتژی غرب حفظ همراهی چين است