یادداشتی در نشریه هیل از فرنسیس رونی، قانونگذار جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا
چهار عنصر در ایران بر منافع سیاست خارجی آمریکا اثر می گذارند: آیت الله خامنه ای رهبر ارشد؛ پایگاه قدرت مذهبی او شامل سپاه پاسداران و نیروی قدس؛ حسن روحانی و دولت منتخب او؛ و مردم ایران که طبقه متوسط گسترده ای را در بر می گیرد. تفاوت قائل شدن میان سه عنصر اول و عنصر آخر فرصتی برای گونه ای تماس با بخشی از مردم فراهم می کند که بر سر آزادی های اقتصادی و فردی مورد احترام آمریکا اشتراک نظر دارند.
دو عنصر اول و دوم، آیت الله خامنه ای و پایگاه قدرتش شامل سپاه پاسداران به شکلی ناگشودنی در هم تنیده اند. سپاه حدود یک چهارم اقتصاد داخلی ایران را در دست دارد و نیروی قدس آن به طور فعال به بر هم زدن ثبات در خاورمیانه و تقویت گروه های تروریستی شیعه در عراق، لبنان، سوریه و یمن ادامه می دهد. ایالات متحده و کانادا برای همین اقدامات نیروی قدس را حامی تروریسم اعلام کرده اند.
عنصر سوم، دولت منتخب تحت رهبری حسن روحانی، با وجود تخیل تئوریک تفکیک قدرت، عملا وابسته و زیر دست آیت الله است. هر چند روحانی ممکن است در مقایسه با محمود احمدی نژاد میانه رو به نظر برسد، ولی او در هر صورت دولتی را اداره می کند که کاملا با منافع ایالات متحده در تخاصم است و به اندازه آیت الله و نیروهایش در تقویت و گسترش تروریسم نقش دارد. با وجود وعده روحانی به آزادی رهبران جنبش سبز آن ها همچنان محبوس هستند. ایران همچنان بالاترین نرخ اعدام در جهان را دارد.
عنصر آخر، مردم ایران هستند. احتمالا عناصری از توده مردم به شکلی کورکورانه در خط رژیم سرکوبگر نیستند. طبقه متوسط ایران، صاحبان کسب و کار، احتمالا اولویت های متفاوتی از رژیم مذهبی دارند. اقتصاد گسترده بخش خصوصی با وجود سال ها تحریم دوام آورده و رو به رشد است. بخش خصوصی مملو از افراد تحصیلکرده ی خواهان آزادی و ترقی است. به نظر می رسد این بخش از جامعه خواهان همان آزادی های اقتصادی و فردی است که آمریکایی ها از آن بهره مند هستند.
پژوهش ها نشانگر پتانسیلی قوی برای آزادی و دموکراسی در ایران است. ایرانی ها در مقایسه با مصری ها، مراکشی ها، هندی ها، روس ها، کره ای ها و اوکراینی ها ارزش ها و تمایلات دموکراتیک بیشتری دارند.
بر اساس نظرسنجی دو سال پیش زاگبی، ۵۹ درصد ایرانی ها خواستار روابطی بهتر با غرب هستند. این پژوهش همچنین از افول حمایت داخلی از جاه طلبی های سلطه طلبانه منطقه ای ایران حکایت دارد. حمایت مردم ایران از بشار اسد طی سه سال گذشته از نود درصد به بیست و چهار درصد سقوط کرده است.
تعامل مستقیم با مردم ایران از طریق رسانه هایی مانند رادیو فردا و صدای آمریکا ممکن است چارچوبی را برای روابط آینده بنا کند.
رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، به جای تغییر رژیم، استراتژی بلند مدتی را برای تعامل با مردم ایران و ترغیب پتانسیل های دموکراتیک در پیش گرفته است تا گذار به بازار آزاد و دولت دموکراتیک در زمان آن به آرامی انجام بگیرد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
