مقاله ای از جولیان بورجر در گاردین
«گروه بین المللی بحران» در گزارشی که سه شنبه منتشر کرد می گوید ایران و ترکیه در سال ۲۰۱۳ و در سالجاری مذاکراتی مخفی بر سر پیشنهاد صلح در سوریه داشتند که به دلیل بدبینی متقابل بی نتیجه ماند. این گزارش بر مبنای مصاحبه با مقام های ارشد ایران و ترکیه تنظیم شده و در شرایطی انتشار می یابد که نیروهای طرفدار بشار اسد از جمله شبه نظامیان تحت رهبری ایران در میانه گزارش های حاکی از وقوع قتل عام آخرین محله های حلب را تصرف کرده اند.
این گزارش در واقع انعکاسی از شکست های دیپلماتیک برای پایان دادن به شش سال جنگ در سوریه است که جان نیم میلیون نفر را گرفته است. بر مبنای این گزارش سه ماه پس از قدرت گرفتن دولت حسن روحانی تهران پیشنهاد صلحی را که با مشورت قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، تنظیم شده بود به آنکارا ارائه می دهد.
این طرح یک آتش بس و متعاقب آن تشکیل دولت وحدت ملی، اصلاح قانون اساسی با هدف محدود کردن اختیارات رییس جمهور، و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی تحت نظر سازمان ملل متحد را در نظر داشت. طرح مذکور موضوع چند ماه رفت و آمد دیپلماتیک میان محمد جواد ظریف و احمد داوود اغلو، وزیران خارجه ایران و ترکیه، بود تا سرانجام به دلیل اختلاف بر سر آینده بشار اسد شکست خورد.
دور دوم مذاکرات پنهانی ایران و ترکیه پس از کودتای نافرجام در ترکیه و پیشرفت نیروهای کرد در شمال سوریه آغاز شد که آشتی میان آنکارا و مسکو را در پی داشت. این دور از مذاکرات هم با وجود مباحثات بر سر نحوه تقسیم قدرت سیاسی در سوریه و انتخاب میان برقراری یک نظام ریاست جمهوری یا پارلمانی در آن کشور در سایه بی اعتمادی متقابل بی نتیجه ماند و به مداخله نظامی مستقیم ترکیه در سوریه منجر شد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
