وال استريت جرنال زير عنوان"ايرانيان چاره ای نمی بينند جز اينکه خود را با قيمت های رو به افزايش تطبيق بدهند" می نويسد برنامه ايران برای صرفه جوئی پولی از طريق کاهشی عمده در يارانه های سوخت، برق و مواد اوليه غذائی با واکنشی غير منتظره روبرو شده است. بسياری از ايرانيان در معرض ضربه و تهديد به توقيف در صورت اعتراض ، به آرامی خود را با هزينه های رو به افزايش زندگی تطبيق می دهند.
مقامات برای واکنشی شديد تر آماده شده بودند.
به رغم نگرانی ها، اعتراض و اعتصابی نشده است، و مير حسين موسوی و مهدی کروبی رهبران اپوزيسيون بر نياز به قطع يارانه ها صحّه گذاشته اند، هرچند که از زمان اجرای آن انتقاد می کنند.
افراد و خانواده ها برای کاستن از مخارج زندگی اقدامات مختلفی انجام می دهند. مينو رضائی، مادر ۳۳ ساله دارای ۳ فرزند می گويد خانواده اش استفاده از لوازم برقی خانگی نظير مايکروويو و سشوار را کم کرده اند، و برای روشنائی سراغ لامپ های کم مصرف دارای کارآئی بيشتر رفته اند.
عبدالله صفرزاده، مهندس صنايع غذائی، می گويد استفاده از بنزين اکتان پائين را شروع کرده است و برای آمد و شد از سيستم حمل و نقل عمومی استفاده می کند.
خانواده های ديگر می گويند سراغ ذخيره کردن مواد اوليه غذائی، نظير برنج، حبوبات و گوشت رفته اند، که احتمالا به کسبه لطمه می زند.
درحاليکه ثروتمندان ممکن است مجبور نباشند خود را با اوضاع جديد تطبيق بدهند، تغيير و دگرگونی در وضعيت مردمی که جزو طبقه متوسط رو به بالا محسوب می شوند، مشهود است. سارا خطيبی، شيمیست ۳۹ ساله می گويد سفرهای آخرهفته به مناطق کوهستانی و يا سواحل دريای خزر ديگر به راحتی ممکن نيست.
تحريم های بين المللی برای وادار ساختن تهران به مصالحه در مورد برنامه اتمی اش، و سوء مديريت اقتصادی دولت نيز بر گرفتاری های اقتصادی ايران افزوده است که در عين حال با تورم رو به رشد و بيکاری روبروست.
آثارناشی از برنامه قطع يارانه ها بر اقتصاد ايران هنوز بطور کامل محسوس نشده است و اين در حالی است که صنايع متکی به يارانه ها و کسبه ای که از بالا بردن قيمت ها منع شده اند، با نخستين موج قطع يارانه ها مواجه بوده اند.