روزنامه آمریکایی یو.اس.ای.تودی به معرفی و نقد کتاب جدیدی از اندرو اسکات کوپر، نویسنده کتاب "سلاطین نفت"، درباره آخرین پادشاه ایران پرداخته که در آن نگاهی تازه به زندگی محمدرضا پهلوی و ملکه ایران انداخته است.
به گزارش این روزنامه، محمدرضا شاه برخلاف آنچه در زمان سلطنت او شایع بود، "دیکتاتوری خون آشام" نبود، بلکه "خودکامه ای خیرخواه" بود که با "انقلاب سفید" خود به زنان حق انتخاب کردن و انتخاب شدن داد و آموزش و پرورش را در کشورش همگانی کرد.
این روزنامه آمریکایی در مروری بر کتاب "سقوط بهشت" می نویسد، هر چند در زندان های شاه شکنجه معمول بود و اعدام هایی صورت می گرفت، اما شاه در مقایسه با آیت اﻟله خمینی، در زمینه زیر پا نهادن حقوق بشر، فردی محتاط و کم جرات بود.
به عقیده نویسنده یو.اس.ای.تودی، آمریکایی ها آیت اﻟله خمینی را "میانه رو" تلقی می کردند که می توانست چپ ها و تندروهای طرفدار خود را مهار کند.
وی می افزاید دلمشغولی جیمی کارتر، رئیس جمهوری وقت آمریکا در زمان انقلاب ۵۷ ایران، برای برقراری صلح میان فلسطینی ها و اسرائیل از یک سو، و عدم تمایل شاه ایران به سرکوب مردم با استفاده از نیروهای امنیتی از سوی دیگر، سرانجام سقوط نظام پادشاهی را در کشور ایران به دنبال داشت.
پیشتر روزنامه نیویورک تایمز در مروری بر همین کتاب، از آن قسمت از بحث یاد کرده است که حول ناپدید شدن امام موسی صدر می گذرد و می نویسد، کتاب بر این واقعه نور جدیدی تابانده است.
نیویورک تایمز می گوید کتاب پیشنهاد می کند که روحانیون انقلابی تحت رهبری آیت اﻟله خمینی که آن زمان در تبعید بود، صدر را تهدید می پنداشتند.
در کتاب آمده است، علیرغم تنش های موجود، محمدرضا پهلوی و امام موسی صدر نه تنها مخفیانه ارتباط داشتند، بلکه ممکن است شاه چند ماه مانده به انقلاب، برای مانع تراشی در مقابل جاه طلبی های خمینی از صدر خواسته باشد که به ایران بازگردد.
