اختلاف‌ها بر سر میدان گازی «آرش» با اظهارنظر یک مقام عربستانی وارد فاز تازه‌ای شد. وب‌سایت «میدل‌ایست مانیتور» در همین رابطه در گزارشی به نقل از منابع داخلی در عربستان سعودی نوشت نوشت که مقامات این کشور با تأکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران هیچ حقی در میدان گازی «آرش» ندارد، اعلام کرد که «این میدان صرفاً متعلق به عربستان و کویت است.»
میدل ایست مانیتور که یک رسانه مربوط به خاورمیانه مستقر در لندن است، در گزارش خود به اظهارات یک مقام آگاه در گفتگو با خبرگزاری عربستان (واس) استناد کرده است. خبرگزاری عربستان نام این مقام را نیاورده اما نوشت که او از ایران خواست تا به جای ادعا در مورد میدان گازی کشورهای همسایه، به دنبال ترسیم مرزهای آبی باشد.
این مقام رسمی عربستانی گفته به موجب قوانین بین‌المللی این کشور و کویت با یکدیگر یک طرف مذاکره‌کننده در برابر طرف ایرانی را تشکیل می‌دهند.
این میدان نفتی ـ گازی که از سوی ایران «آرش» و از سوی دو کشور کویت و عربستان «الدوره» نامیده می‌شود، ده‌ها سال است به جهت تعیین سهم ایران و کویت، به موضوعی «مناقشه بر‌انگیز» برای دو کشور تبدیل شده است.
پیش از این، سعد البراک، وزیر نفت کویت، بر مخالفت کامل کشور خود با ادعاها و اقدامات ایران در میدان گازی «آرش» تاکید کرده بود.
او تاکید کرد که میدان «الدوره»، ثروت طبیعی کویت و عربستان است و هیچ طرف دیگری تا زمانی که ترسیم مرزهای دریایی تعیین تکلیف نشده، در آن حقوقی ندارد.
وزیر نفت کویت افزود که «از ادعاها و قصد ایران درخصوص میدان «الدوره» که با ساده‌ترین قواعد روابط بین المللی در تعارض است، غافلگیر شدیم.»
در بیانیه وزارت خارجه کویت نیز که روز دوشنبه، ۱۲ تیرماه منتشر شد، آمده است: «دولت کویت دوباره از طرف ایرانی برای آغاز مذاکرات در مورد تعیین مرزهای دریایی دعوت می‌کند.»
در این بیانیه وزارت خارجه کویت «نکته‌ای وجود دارد» که می‌گوید «کویت و پادشاهی عربستان» به تنهایی دارای «حقوق انحصاری بر ثروت طبیعی» در این میدان هستند. نکته‌ای که وب‌سایت میدل‌ایست نیوز هم به نقل از یک مقام سعودی بر آن تاکید کرده است.
آرش یا الدوره
داستان میدان گازی «آرش» به دهه ۶۰ میلادی باز می‌گردد، یعنی زمانی که ایران و کویت حقوق حفاری برای کشف گاز را به دو شرکت مختلف واگذار کردند و به خاطر قدرت بالای ایران در منطقه عربستان و کویت نسبت به مسائل این میدان کاملا همراه بودند. فعالیت‌های این میدان با اتفاقات سال ۵۷ تعطیل شد تا اینکه در سال ۲۰۱۱ ایران بار دیگر فعالیت در این میدان را آغاز کرد اما در دوره جدید عربستان و کویت مدعیان سرسخت این میدان شدند و ترسیم مرزهای دریایی را مطرح کردند.
با بی نتیجه ماندن مذاکرات ایران و کویت برای ترسیم مرزهای آبی؛ در سال ۲۰۱۹ عربستان و کویت بر سر مالکیت این میدان به توافق رسیدند و با امضای یک تفاهم نامه آن را از سال ۲۰۲۲ با محوریت شرکت آرامکو برای استخراج گاز عملیاتی کردند.
تهران اما می‌گوید که در این میدان سهم دارد و توافق عربستان و کویت را که در هفته‌های گذشته برای توسعه آن امضا شده است، «غیرقانونی» می‌داند.
حالا که کویت و عربستان به دنبال بهره‌برداری از این میدان هستند و هر دو کشور هیچ حقی برای ایران در این میدان قائل نیستند.
معاون اسبق امور بین‌الملل نفت در سکوت مقامات وزارت نفت گفته است که «اگر وزیر کویتی مدعی است که به دلیل نبود خط مرزی ایران حقی ندارد به همین دلیل آنها هم حقی در میدان ندارند.»
سیدمهدی حسینی در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا تاکید کرده که «در گذشته نیز کویت و عربستان فشار بسیار زیادی را در بخش دیپلماسی روی وزارت خارجه ما اعمال کردند که چرا ایران در منطقه دکل مستقر کرده است.»
به گفته حسینی روزنامه‌های کویت دکل ایران را با تانک‌های صدام حسین و اشغال کویت مقایسه کرده بودند که در نهایت ایران برای حسن همجواری دکل اکتشافی را از منطقه خارج کرد.
