توماس فريدمن، خبرنگار روزنامه نيويورک تايمز و برنده سه جايزه پوليتزر، در مقاله‌ای با عنوان «خاورميانه هنوز در سال ۱۹۷۹ است» در وبسايت نيوز ريپابليک، نوشت که دو اتفاق مهم در سال ۱۹۷۹ روی داد که تا به امروز سرنوشت خاورميانه را رقم زده بطوری که پويايی اين منطقه را در ۳۶ سال گذشته در چنبره خود گرفته است. پرسش بزرگی که مطرح است اين که آيا توافق‌نامه اتمی با ايران می‌تواند آن‌چنان گسستی با تاريخ ۱۹۷۹ (۱۳۵۷ خورشیدی) ايجاد کند که جهان را تکان دهد؟
نويسنده در ادامه می‌گويد، اتفاق اول تسخير مسجدالحرام در مکه توسط افراطيون مسلمان بود؛ افراطیونی که خاندان سعود را زير سوال برده و آنها را به بی‌تقوايی متهم کردند. پاسخ خاندان سعود به اين عمل، معامله‌ای بود که با محافظه‌کاران مذهبی انجام داد و در ازای ماندن در قدرت، اختيار هنجارهای فرهنگی و مذهبی، روابط بين زن و مرد و تحصيلات اسلامی را کاملا به دست آنان سپرد و گذاشت تا بنيادگرايیِ سنیِ وهابیِ شديدا ضد شيعه و ضد زنِ خود را به پیش ببرند.
واقعه دوم، انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ بود که آيت الله خمينی را به قدرت رساند و از آن پس، به مدد افزايش بهای نفت، مسابقه بر سر رهبری جهان اسلام بين دو قدرت بنيادگرای مذهبی شيعه و سنی جهان آغاز گشت. فريدمن در ادامه می‌گويد، جمعيت عربستان از آن زمان تا کنون سه برابر شده و مخارجش بيش از درآمدهای نفتی است بطوری که امسال ۱۳۰ ميليارد دلار کسری بودجه داشت. در ایران هم جمعيت دوبرابر شده که ۶۰ درصد آن زير ۳۰ سال سن داشته و ۲۰ درصد آنان بيکارند.
وی در خاتمه نوشت که مسابقه تسليحاتی تنها خطری نيست که خاورميانه را تهديد می‌کند. هر دو کشور نياز شديدی به اين دارند که بگذارند سال ۲۰۱۵ نقطه پايانی بر ۱۹۷۹ باشد. اگر فکر کنيم آنها چنين خواهند کرد، خيالپردازی است و اگر چنين نکنند، انتظار آن که به جان هم بیفتند کاملا واقع‌گرايانه خواهد بود.