یادداشتی در بلومبرگ از اِلن والد، پژوهشگر ارشد مرکز جهانی انرژی در «شورای آتلانتیک»، و بهنام بن طالب لو، پژوهشگر «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»
واشنگتن برای اطمینان از اثرات مطلوب تحریم ها بر اقتصاد و رفتار ایران تنها چند هفته فرصت دارد تا با انتشار توضیحاتی روشن، بستن راه های دور زدن تحریم‌‌ها و کمک فعالانه به شرکای آمریکا در یافتن جایگزین هایی برای نفت ایران زمینه این مهم را فراهم کند.
یکی از چالش های پیش رو حجم بالای فروش کندانسه یا میعانات گازی است. دو نوع کندانسه وجود دارد: یکی طی روند شکافت سنگ و تزریق مایعات به دست می آید و نوع دیگر در پالایش گاز طبیعی و نفت خام حاصل می شود.
ایران تولید کننده و صادرکننده بزرگ میعانات تولید شده در پالایشگاه های نفتی است. در دوره دولت اوباما، ایران با استفاده از مفرهایی در تحریم ها به فروش میعانات به کشورها ادامه داد. این امر نقض تحریم ها محسوب نمی شد. ایران در حالی که درآمدش از صادرات نفت رو به نزول بود، پول نقد مضاعفی از فروش این کندانسه ها به دست می آورد. نیویورک تایمز گزارش داده بود که ایران طی دوره سه ماهه ای در سال ۲۰۱۴ حدود یک و نیم میلیارد دلار از فروش کندانسه ها درآمد داشت.
دولت اوباما بعضی کشورها که خرید نفت از ایران را به شکل چشمگیری کاهش داده بودند از تحریم های آمریکا مستثنی کرد، ولی در این معافیت خرید کندانسه ها را مد نظر نداشت.
تهران دوباره می تواند از این مفر در تحریم ها سوء استفاده کند. ایران در ماه مه ۳۰۰ میلیون بشکه در روز گاز طبیعی یا کندانسه صادر کرده بود. آمار صادرات نفت ایران در ماه ژوئن جاری از کاهش در صادرات نفت ولی افزایشی محسوس در صادرات کندانسه ها حکایت دارد.
دولت ترامپ باید شرایط صدور معافیت از تحریم ها را سخت تر کرده و خرید تمام انواع کندانسه از ایران را ممنوع کند.
کره جنوبی، ژاپن و دیگر مشتری های بزرگ ایران شامل امارات متحده عربی که با وجود برخورداری از ذخایر نفتی بزرگ، برای مصارف داخلی شان نفت سبک وارد می کنند، می توانند به راحتی کندانسه ایران را با واردات بیشتر نفت خام فوق العاده سبک از کویت و دیگر تولیدکنندگان جایگزین کنند.
ایالات متحده هم می تواند به مرور به تامین کننده جهانی کندانسه ها تبدیل شود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
