شیرین عبادی وکیل دادگستری و برنده جایزه نوبل صلح سال ۲۰۰۳در نامه‌ای به حسن روحانی از او پرسیده که اگر دولت ایران می تواند با کشوری که دشمن خود می دانست مذاکره کند و بر سر مساله هسته ای آشتی کند، چرا نمی تواند با مردم خود آشتی کند؟
خانم عبادی در نامه خود، که در وبسایت مرکز حامیان حقوق بشر منتشر شده است، ضمن ابراز خوشنودی از آزادی زندانیان ایران و آمریکا همزمان با روز اجرای برجام و لغو تحریم ها، نوشته است که بی شک آزادی آنها نتيجه "آشتی كنان دولت ايران و ايالات متحده آمريكا" است.
او اضافه کرده است که "شيرينی اين آشتی كنان، تبادل زندانيان سياسی و به عبارتی بهتر گروگان‌های دو طرف بود."
خانم عبادی در ادامه از رئیس جمهوری و رئیس شورایعالی امنیت ملی ایران پرسیده است که حكومت ايران که با دشمن ٣٧ ساله خود آشتی كرد، چرا نمی تواند با مردم خود آشتی کند؟ او نوشته است: "اگر شورایعالی امنيت ملی می تواند خبرنگاری را كه گروگان گرفته شده به شيرينی آشتی كنان با آمريكا آزاد كند، چرا نمی تواند استاد دانشگاه و زنی هنرمند چون زهرا رهنورد را آزاد كند؟"
به نوشته خانم عبادی، در غياب دادگاه‌های مستقل، متهمان سياسی و عقيدتی محروم از يك دادرسی عادلانه بوده و در حقيقت آنها نيز به نوعی گروگان ماموران امنيتی هستند.
او در این بین از امید کوکبی، عبدالفتاح سلطانی، نرگس محمدی، بهاره هدایت، عیسی سحرخیز، سعید مدنی و دیگر زندانیان عقیدتی در ایران با عنوان گروگان های نهادهای امنیتی نظیر وزارت اطلاعات نام برده است.
برنده جایزه نوبل صلح ضمن یادآوری سوگند آقای روحانی برای پاسداری از قانون اساسی، پرسیده است که كدام يک از زندانيان سياسی و عقيدتی در ايران به صورت علنی و با حضور هيات منصفه محاكمه شده‌اند؟
بازداشت روزنامه نگاران و منتقدان جمهوری اسلامی و برگزاری دادگاه های غیرعلنی که گاه بدون دسترسی متهمان به وکیل صورت می‌گیرد، همواره مورد انتقاد فعالان و سازمان‌های مدافع حقوق بشر بوده است.
خانم عبادی در پایان نامه خود ابراز امیدواری کرده است که "روزی نوبت آشتی با ملت شریف ايران فرا رسد، تا به شیرینی آن، زندانیان سیاسی و عقیدتی آزاد شوند."
