فوربس در گزارشی نوشت: واکنش حاکمان جمهوری اسلامی به هر زمین لرزه در ایران با واکنش همتایان شان در دیگر کشورهای جهان بسیار متفاوت است. واکنش تهران به چنین بلایای طبیعی سانسور رسانه ای، تاخیر زجرآور در ارسال حداقل کمک و اعمال فضای امنیتی سنگین برای فرونشاندن هر نشانه ای از ناآرامی است.
فرای گزارش های حاکی از چند صد کشته و هزاران مجروح و ۱۵۲ پس لرزه طی ۲۴ ساعت نخست، ۵۲ روستا و ۱۳۷ هزار نفر در استان کرمانشاه با خطری جدی روبرو هستند.
هنوز از بسیاری از روستاها گزارشی در دست نیست و مقام های رسمی در انجام اقدامات لازم کوتاهی می کنند.
مردم منطقه از نرسیدن چادر برای سرپناه شکایت می کنند و نشانی از حضور هلال احمر نیست. هفتاد درصد خانه های روستایی در ۱۶۱ روستای منطقه تخریب شده است.
بیمارستان های غرب ایران امکان رسیدگی به شمار بالای مجروحان را ندارند و گزارش از کمبود جدی آمبولانس حکایت دارد.
ایران پیشتر ده ها هزار نفر را در زمین لرزه های سال های گذشته از دست داده است. کشورهای منطقه چند صد میلیون دلار کمک در آن سال ها فرستادند.
تهران با جمعیت پانزده میلیونی می تواند هدف یک زلزله ویرانگر باشد. سطح آمادگی کلانشهر تهران برای یک زمین لرزه احتمالی تنها ده درصد است. بیش از هشتاد درصد ایران در معرض بلایای طبیعی قرار دارند.
ایران میلیاردها دلار به برنامه های هسته ای و موشک های بالیستیک اختصاص داده و نهادهای سرکوب داخلی و شبه نظامیان را به سوریه، عراق، یمن و لبنان می فرستد، اما از ارائه خدمات حداقلی به قربانیان زلزله و افزایش مقاومت ساختمان ها در برابر زمین لرزه ناتوان است.