یادداشتی در نشریه ویکلی استاندارد از روئل مارک گرکت، پژوهشگر ارشد «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»
«جنبش مبارزه عربی برای آزادی اهواز» مسئولیت حملات تروریستی اخیر به یک رژه نظامی در استان خوزستان را که منجر به مرگ ۲۵ نفر و زخمی شدن ۶۰ نفر شد، برعهده گرفت. وقوع این حمله در استان عرب نشین خوزستان نباید جای تعجب باشد. گروه های جدایی طلب اهوازی مرتب به رژیم مذهبی حمله کرده، مقام های حکومتی را کشته و با مردم محل و غیرنظامی ها متحد می شوند. خوزستان مملو از ثروت نفت اما فقیر است.
این منطقه تا پیش از دوران رضا شاه پهلوی خودمختار بود. رضا شاه اقوام و قبائل مستقل در سراسر ایران را در هم کوبید. اگر چه امروز عرب های سنی در آستانه بروز خشم خود نسبت به حکومت مرکزی اند ولی بسیاری از شیعیان هم به استفاده از خشونت علیه اربابان خود تمایل دارند. در عراق، اعراب شیعه علنا در مقابل ایران و شبه نظامیان عراقی متحدشان می ایستند. اختلافات عرب و عجم در ایران می تواند بر حس اخوت شیعه فائق آید.
رژیم ایران بعید است محدودیت های عملیات پنهانی دشمنان اش در ایران را در نظر بگیرد. رژیم وحشت زده حاکم همیشه فکر می کند آمریکا، کشورهای منطقه خلیج فارس و اسرائیل عامل مشکلات داخلی شان هستند، از این رو اقلیت ها را شدیدتر از قبل سرکوب خواهد کرد زیرا می ترسد کوچک ترین کمک خارجی آتشفشان خشم مردم را منفجر کند.
آیا سرویس های امنیتی جمهوری اسلامی می توانند تمام ناآرامی ها در ایران را خفه کنند؟ شاید. آن ها با ترکیبی از بیرحمی، رشوه، انتخابات مهار شده و مسامحه هوشمندانه مانع تبدیل خشم عمومی به یک اعتراض سازمان یافته علیه حاکمیت مذهبی شده و از آزمون های سختی جان به در برده اند. اما شاید توفانی مهیب در ایران در حال شکل گیری است.
ایرانی ها در وضعیتی متلاطم هستند. طبیعی است که مردم حاشیه نشین این اوضاع و احوال را داشته باشند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
