گزارشی از لادن ناصری در بلومبرگ
در جریان سرکوب تظاهرات دو هفته گذشته در ایران، نیروی فراوانی برای خاموش کردن اعتراضات به کار گرفته شد. اما اتفاقی غیر منتظره هم رخ داد: یک مباحثه سیاسی.
در اعتراض های گسترده به نتایج انتخابات در سال ۱۳۸۸ معترضان «خس و خاشاک» و «فتنه گر» توصیف شدند و بحث درباره تظاهرات به وبسایت های ممنوع شده در خارج از ایران محدود شد.
در اعتراضات سراسری دی ماه ۱۳۹۶، بر خلاف جنبش سبز در سال ۱۳۸۸، اعتراض ها به طور آزادانه در تلویزیون حکومتی، رسانه های اجتماعی و و توسط هنرپیشه های سرشناس به بحث گذاشته می شود.
الکس وطنخواه، کارشناس امور ایران، می گوید محمود احمدی نژاد و متحدانش در سال ۸۸ تمام ارکان قدرت را در دست داشتند و با یک صدا حرف می زدند، اما این بار به نظر نمی رسد حسن روحانی و اطرافیانش مو به مو دستور کار رهبر جمهوری اسلامی یا فرماندهان سپاه پاسداران را دنبال کنند.
امروز هر دو جناح اصلی در سیاست جمهوری اسلامی ایران مدعی اند چیزی مشروع در خواست های تظاهر کنندگان در سراسر ایران می بینند؛ هر چند بر سر ماهیت آن خواست ها اختلاف نظر دارند.
خواست های معترضان در هفته های اخیر بسیار متنوع بود و از تخم مرغ ارزان تر تا تغییر رژیم را در بر می گرفت.
رییس جمهوری ایران و متحدانش بر مسائل اجتماعی دست گذاشته اند و تندروها بر مسائل اقتصادی.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
