در پی مرگ وحید صیادی نصیری، زندانی سیاسی در زندان قم، که در گمنامی و در اثر اعتصاب غذای او رخ داد، کاربران فضای مجازی کمپین‌های اعتراضی راه انداخته اند.
کاربران در این کمپین خواهان تعیین سرنوشت ده‌ها زندانی سیاسی و فعالان مدنی شده‌اند که هیچ‌گونه اطلاعی از آنان در دست نیست.
از شب گذشته کاربران با هشتگ مریم_آزاد_کجاست، خواهان مشخص شدن وضعیت این فعال حقوق زنان شده‌اند.
مریم آزاد در سوم مهر ماه امسال، در حالی که قصد سفر به ترکیه را داشت، در فرودگاه بازداشت شد و از آن زمان هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی درباره سرنوشت او نشده است.
مریم آزاد، ۳۱ ساله، اهل شیراز، فارغ التحصیل هنرهای دراماتیک و کنشگر حوزه حقوق زنان است.
به جز او چندین فعال دیگر حقوق زنان نیز، از جمله نجمه واحدی و هُدی عمید، در آن مقطع دستگیر شده بودند که پس از یک ماه آزاد شدند.
از جمله زندانیان دیگر، کیومرث مرزبان، نویسنده و طنزپرداز است. مرزبان شهریور سال جاری و یک سال پس از بازگشت به ایران بازداشت شد.
بر اساس گزارش‌ها، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران اقدام به بازداشت کیومرث مرزبان کرده است، اما از زمان بازداشت تاکنون هیچ خبری درباره دلیل بازداشت، اتهام یا محل نگهداری او منتشر نشده است.
پیش از این خبری از وضعیت هشت تن از دراویش گنابادی که به زندان محکوم شده بودند هم در دست نبود. این دراویش بعد از ۱۰۷ روز اجازه پیدا کردند با نزدیکان خود تماس گرفته و از وضعیت خود خبر دهند.
در سال‌های اخیر موارد زیادی از مرگ زندانیان در زندان‌های ایران منتشر شده است. هدی صابر، ستار بهشتی، محمد راجی و کاووس سیدامامی از این جمله‌اند.
در جریان اعتراض‌های دی ماه ۹۶ در ایران و بازداشت‌های پس از آن نیز اخباری درباره مرگ برخی افراد بازداشت شده در زندان منتشر شد. نهادهای امنیتی در برخی از موارد خبر از خودکشی زندانیان می‌دادند و در مواردی در بازداشت بودن این افراد نیز انکار شده است.
سینا قنبری در تهران، وحید حیدری در اراک، سارو قهرمانی و کیانوش زندی در سنندج و شهاب‌الدین ابطحی در اراک از جمله افرادی هستند که در کمتر از یک سال گذشته بازداشت و پس از مدتی اعلام شد که درگذشته‌اند.
تعداد نه چندان کمی از زندانیان گمنام هم در شهرهای مختلف ایران در بازداشت هستند که عموما خبری درباره آنها منتشر نمی‌شود و اطلاعی از وضعیت آنها در دسترس نیست.
علاوه بر قتل‌ها و اعدام‌ها در دهه ۶۰، در سال‌های اخیر هم مواردی وجود داشته است که زندانیان در حین بازداشت کشته شده یا حتی ناپدید شده‌اند.
از آن جمله می‌توان به سعید زینالی اشاره کرد، که در جریان ناآرامی‌های کوی دانشگاه تهران در سال ۷۸ و با هجوم ماموران به منزل بازداشت شد، اما از آن پس خبری از او در دست نیست.
مادر سعید زینالی پیش از این گفته بود که فرزندش پس از گذشت چند ماه از بازداشت از زندان با او تماس گرفته بود، اما پس از آن خبری از او در دست نیست. مسئولان جمهوری اسلامی هم اطلاع داشتن از وضعیت او را انکار می‌کنند.
